Hiru kontu azpimarratu zituzten:
1) Langile kopurua (hau da, ratioak) gizarte- zerbitzuak ezartzen duen 209/1991 Foru Dekretua baliogabekoa eta zaharkitua dago.
Dekretu honek gizarte-zerbitzuen garapena txikia zen unea erantzuten du, zeinean erabiltzaileen kantitatea, profila eta beharrak oso desberdina zen gaur egun daukagun errealitatearekin. Horregatik ezinbestekoa da Nafarroako Gobernuak dekretu berria garatzea, gaur egun gure lurraldean ematen diren gizarte zerbitzuen baliabideetarako ratio egokiak ezartzen duen Foru-Dekretu berria.
2) Zerbitzu hauetako ratioak Europako errealitatearen azpitik daude. Gizarte-zerbitzuen prekarizazioaren arrazoi nagusia Nafarroako inbertsio ekonomikoa eskasa da.
LAB sindikatuak 2014an argitaratutako ikerketan, azaltzen du Nafarroa Europako ilaran babes sozialean dagoela azaltzen du, eta soilik Errumaniak eta herri baltikoek BPGDaren ehuneko txikiagoa inbertitzen dutela osasunean, aniztasun funtzionalean, zahartzaroan, familia-haurtzaroa , etxebizitzan eta baztertze sozialean. Adibiderik argiena zaharrentzako egoitzetakoa da, ikusten dugunean, geografikoki leku hurbilean, Frantziako egoera bezala, ia langile bikoitza erabiltzaile bakoitzeko dago. Europako beste leku batzuetan, Suedian, Alemanian, Danimarkan edo Suitzan 3 eta 4 langile gehiago daude nafarroarekin konparaketa eginez.
3)Langile gutxi egoteak ez da soilik kalitate gutxiko zerbitzua ematea, arrazoi nagusia bada ere sektore hau “arrisku altuko” bezala sailkatuta egon dadila.
Nafarroako Osasun Laboraleko Institutua 2009 eta 2012 bitartean garatutako ikerketa bateko emaitzak argitaratu zuen 2013an sektore “soziosanitarioan”. Hartan sektorea agertzen da “arrisku altukoa” bezala, eta sektoreko langileen osasun fisikoa eta mentala gainerako lan-jardueretan baino askoz txarragoa dela azpimarratzen du. Kalte muskulo-eskeletiko gehiago daude eraikuntzan eta industrian baino, eta patologia mentalengatik absentismo tasetan, estresa eta depresioa bezalakoak, lan-jarduera guztietako altuena dela (bikoitzaren eta hirukoitzaren artean jarduera-taldeko media urtearen arabera). Langileen osasunerako osasun kalte altuak ez dira ustekabekoak. Pertsonen manipulazioa, ekipamendu desegokiengatik jarrera desegokiak, baina batez ere, karga altuak, lan erritmo altuak, inplikazio emozional altua eta ardura altuak…dira normalean bizitzen duten arriskuak eta osasun kalteak.
Erabiltzaileentzat, langile eskasa izateak, bere efektu negatiboa du ere. Ezaugarri bereziak duten pertsonek, beraien ahalmenak zein trebetasunak handitu, ingurune naturaletan integratu, pertsona zoriontsuagoak izateko, bere ezaguerak eta ezaugarriak gizarteari eman dezaten pertsonal mailan garatuz, tratu positibo, garatzaile zein integratzaile gutxiago jasotzen dute.
Atzo bertan, Politika Sozialeko Kontseilaritzari jakinarazi egin genion, gaur bertan Nafarroako Parlamentuan agertu zareten taldeei azaldutakoa. Miguel Laparra Lehendakari ordea eta Eskubide Sozialen Aholkulariak gure ideak entzun egin zituen gaia honen inguruan, eta baieztatu egin zigun, gu bezala arduratua dagoela zerbitzu hauetan ematen den pertsonal faltari dagokionez zein sektorean dauden beste beharrei erantzuteko. Zerbitzu motak, eskaintzen diren plaza kantitatea, sektorearen lan baldintak, langile kopurua zein langileen perfilen inguruan pausuak eman behar direla esan zuen ere.
Amaitzeko bi bilera hauetan eraman diren erreibindikazioak hurrengoak izan dira:
1) Sentikortasuna antzemantzea egoeraren aurrean
2) Beharrezko diren ekimenak gara ditzazuen, laster ekin diezaiola gizarte zerbitzuetan kalitatea garatu ahal izateko pertsonal gehiago ziutatzen duen dekretu berri baten erredakzioari .
Eskaera hau bermatzeko, langileen artean sinadurak hainbeste jasoko dira, langieen erabiltzaileen eta senideen artean Nafarroako herrialdeetan otsailaren 19 arte.
Helburua 5000 sinadura aste hauetan gutxienez lortzea da, eta eredu bezala, ere hau helburua ez izanez, sinadura kantitatea beharrezkoa da Nafarroako Parlamentuko Herriko Legegintzako Ekimena bultzatzeko.
Lab sindikatutik nafar biztanleei deialdia egiten diogu sinatzeko ekimen honetan. Pertsona guztiak noizbait, gure bizitzan, gizarte-zerbitzuen erabiltzaileak izan gaitezke, horrexegatik guztiak elkartu behar gara kalitatezko zerbitzu sozialen defentsan.