Gaur goizean, LARES zahar egoitzetako patronalak antolaturiko jardunaldi batzuk egin dituzte Burlatako Kultur Etxean, eta Nafarroako Gobernuko ordezkariek parte hartu dute —bertzeak bertze, Maria Txibite lehendakariak, Inés Francés Nafarroako Mendekotasun Agentziako zuzendariak eta Carmen Maeztu Eskubide Sozialen kontseilariak—, zerbitzuetan pertsonak artatzeko eredu berri bati buruz hitz egiteko. LAB sindikatuak elkarretaratze bat antolatua zuen kanpoan, hain zuzen ere, salatzeko zahar egoitzetako enpresen eredua diruan oinarritzen dela, eta ez pertsonengan. Gainera, zahar egoitzetako langile batzuek lortu dute barnean hitz egitea eta beren egoera salatzea.
Jardunaldien aurkezpenean parte hartu duten sektoreko langileek argi utzi nahi izan dute zein den egoitzen errealitatea, eta Gobernuari eskatu diote egoitza horietara joan dadin, bertatik bertara errealitatea ezagutzeko. Parte hartu ondoren, langileek alde egin dute, eredu faltsu berriari buruzko diskurtsoari muzin egiten diotela erakutsi nahian, eta, kanpora atera direlarik, Foruzaingoak zehapena ezarri die.
LAB sindikatuak egiaztatu du aspalditik ari direla zerbitzuaren kalitatea hobetuko duen arreta-eredu berri bati buruz hitz egiten, ustez zerbitzu pertsonalagoa eskainiko duena, ustez erabiltzaile bakoitzari begira egonen dena. Eta, dirudienez, eredu berri horren ezarpenari esker, Nafarroako Gobernuak Europatik etorritako diru-laguntzak eskuratu ahal izanen ditu. Baina hori guztia baliabiderik eman gabe egin nahi dute, eta kontua da gaur egun egoitzetan neurriz kanpoko lan-kargak hartzen ari direla, langile-eskasiagatik, eta horrek kalte egiten diola langileen osasun fisiko eta psikikoari.
Gaur egun, enpresa-hitzarmen propiorik ez duten egoitzen langileek urtean 1.792 orduz hiru txandatan lan egitera behartzen dituen estatuko hitzarmen bat dute, hilean asteburu bat libratzeko eskubidea dute, gaueko lanaren plusa 1,97 € gordinekoa da, eta gerokultore baten oinarrizko soldata 997,16 € gordinekoa da.
LABen iritziz, lan-baldintza horiek ez dute inoiz zerbitzu ona eskaintzeko aukerarik emanen, eta zinez tamalgarria da, langile horiei egiten duten lana gustatzen baitzaie. Eta porrot egin duen sistema hau pairatzen duten pertsonekin lan egiten dutelako eta beren bokazioa horixe delako, eman beharko luketena baino anitzez gehiago ematen dute, erabiltzaileen alde.
Gaurko jardunaldietan parte-hartzaileetako batek erran du “aldaketa posible dela, nahikoa dela egin nahi izatea”, baina LAB sindikatuak gaineratu nahi du aldaketa ez dela inoiz posible izanen Nafarroako Gobernuak zerbitzu horien kudeaketa uzten badu erabiltzaileen eta langileen osasuna baino lehen mozkinak lehenesten dituzten enpresen esku.
Kalitatezko zerbitzua eskaintzeko benetako borondatea balego, Nafarroako Gobernuak zaintza-sistema unibertsal eta publiko bat ezarriko luke, behar duten guztiei kalitatezko zerbitzua bermatuko liekeena, langileen osasuna eta lan-baldintza duinak bermatuko lituzkeena.