Urtarrilak urtea langabeziaren igoera kezkagarri batekin hasi du. Gaur egun Hego Euskal Herrian orain dela hilabete baino 4.161 pertsona gehiago daude langabezian. Bilakaera negatibo honen ondorioz langabeziaren zifra ofiziala 151.521 pertsonetakoa da. Urtarrila inoiz ez da izan enpleguarentzat hil ona; hala ere, oraingo honetan 2016tik hilabete honetan gertatu den langabezia igoera handienaren aurrean gaude.
Langabeziaren igoera honek herrialde guztietan izan du hedapena, baina gazteen eta bereziki emakumeen artean izan du eragin gogorrena. Izan ere, urtarrilean batazbeste %2,8 igo da langabezia, gazteen arteko langabezia tasak ordea igoera bikoitza baino handiagoa izan du (%5,9). Gainera, langabezia egoerara batu diren pertsona berrien %95 emakumeak dira.
Gizarte Segurantzaren afiliazioak ere kolpe gogorra jaso du iraupen oso laburreko kontratu asko bukatzearen ondorioz, batik bat merkataritzan eta ostalaritzan.
Hilabete bakarrean, Gizarte Segurantzan 13.500 afiliatu baino gehiago galdu dira eta horrek suntsitu diren lanpostuen zenbatekoaren ideia bat ematen digu, gaizki ordaindutako enplegu prekarioak gehienak.
Lan kontratazioaren datuen arabera, gutxi gorabehera behin-behineko hamar kontratutik lau (iraupen mugatukoak) astebeteko epea baino laburragoak dira. Eta Hego Euskal Herrian 400.000 pertsona baino gehiago daude lan prekarioetatik langabeziara eta langabeziatik prekarietatera bueltan daramaten ate birakarietan harrapatuta.
Instituzioek kanpainak egin arren enplegua ez dela gizarte inklusiorako giltza gogorarazten digu aipatu ditugun datuek. Aitzitik, laneko prekarietatea areagotzearen ondorioa da enpleguak pobrezia egoerarekin gero eta lotura zuzenagoa izatea.
Horregatik, pobrezia errealean bizi den jendarteko %39a ez da etxerik gabekoa edota eskalea, beraien kideetako batek lan harreman motaren bat (behin-behinekoa edo finkoa) duten familiak dira, azkeneko Pobrezia eta Desberdintasun Sozialen Inkestaren arabera.