Urriaren 3ko greba orokorra Kataluniako herri eta hirietan inolako aurrekaririk ez zuen mobilizazio testuinguru batean eman zen. Gogoratu beharrekoa da, Irailaren erditik aurrera Kataluniak muturreko salbuespeneko egoera politikoa pairatzen zuela; Kataluniako gobernuko kontseileritzen egoitzetako erregistro polizialekin hasi zena, eta papeleten etengabeko jarraipenarekin bilaketarekin jarraitu zuena. Testuinguru errepresibo honetan, Katalunia estatu polizial bat inposatzen zuten polizia eta militar espainarrez beteta zegoelarik, herria Urriaren 1eko erreferendumean masiboki kalera atera zen, 2’2 milioi pertsonek independentziaren aldeko bozka eman zutelarik. Errepresioak eta herri oso baten kontrako jazarpenak ezin izan zuen bere etorkizun politikoa erabakitzeko hautu irmoa hartuta zuen herri bat geldiarazi. Errepresio horren ondorioek argi uzten dute kontatzen dugun guztia; 844 zauritu espainiar poliziaren eskutik, 770.000 bozka espainiar poliziak bahituta…
Errepresio olatu honen aurrean eta Kataluniako herriak pairatzen zuen egoera ekonomiko, politiko eta sozial larri honen aurrean, katalandarrek nahikoa zela esan zuten argi eta garbi eta masiboki irten ziren kalera, kataluniako txoko guztietara iritsi zen samin olatu erraldoi bat osatuz. UGT eta CCOO bezalako eragile estatalek greba orokorrra aturada edo herri geldialdia deituz deialdia desitxuratzeko saiakeren gainetik, greba orokorrak arrakasta izugarria izan zuen, herriaren ohiuaren aldarriaren aurrean ezin kokatuz zebiltzan antolakunde handien egiturak gainditu zituena.
Horregatik guztiagatik, LAB sindikatutik egun hura greba orokor historiko gisa gogoratu nahi dugu, non Kataluniako langile klaseak herri oso bat bultzatu zuen Estatuaren oinarrizko eskubideen urraketa sistematikoaren gainetik, Estatu Espainiarraren estrategia errepresiboa salatzen eta Urriaren 1eko erreferendumeko Kataluniako errepublika eraikitzearen herri agindua gauzatzen.