Hitzarmenean, beste behin ere, behin behiniko langileak ez dira babesten. Gure ustez, 200 kontratu berri egitea oso positiboa da, baina egun 500 behin behiniko langile daude eta enpresak eskeinitako datu produktiboen arabera, haientzat guztientzat lan egonkorra egonen litzateke. Gainera, soldata eskala hirukoitza jasan behar dute eta adostu diren plusak edota antzinatasunari lotutako ordainsariak ez dira haientzat aplikagarri izanen, urte asko lantegian daudenek soilik jasoko dituzte, langileen arteko arrakala areagotuz.
Plantila gazteagotzeko planari dagokionean, LAB-ek urteetan eskatutakoa jaso da: Errelebo kontratu bidezko jubilazioa eta adostutako bajak. Baina gure ustez, hitzarmenaren iraunaldian neurri honetara atxikitu ezin izan diren langileekin bestelako neurri batzuk adostu beharko dira, haien irteera ahalik eta modu txukunenean bermatu ahal izateko.
Soldata igoera ere ez nahikoa da, azken hitzarmenean, 5 egunetan handitu zelako jaurdunaldia soldata ikutu gabe eta beraz, honek soldatan % 2,5eko gutxitzea ekarri zuen. Soldata 10 urte barru arte ez da berreskuratuko hau dela eta, eta gainera, kontuan hartu behar da 2017an VW-k % 5,8 etekina izan zuela, 11.827 milioi euro irabaziz.
17 hilabete negoziatzen egon badira ere, honi guztiari, Plan Industriala edota absentismoa gutxitzeko zehaztapenik ez egotea gehitu behar zaio.
Eta bukatzeko, guretzat oso garrantzitsua den elementu bat ez da inolaz ere kontuan hartu. Azpikontratatutako enpresetako langileen subrogazioa ez da bermatzen, egun bizi duten ezegonkortasuna bere hortan mantentzen delarik.
Aurreakordioan, beste behin ere, langile batzuk, beste batzuen aurrean duten pribilegio egoera agerian geratzen da eta honengatik uste dugu hitzarmena ez dela nahikoa. Egoera hau aldatzea da LAB-en erronka.