LAB sindikatuak Central Unitaria de Chile (CUT) sindikatuak urtarrilaren 24 eta 25ean buruturiko kongresuan parte hartu du, Santiago de Chilen. Bertan izan da LABeko Nazioarteko arduradun Koldo Saenz.
Kongresua Estadio Victor Jara-n burutu zen, 1973-ko estatu kolpean atxiloketa, tortura eta desagerpen eremua izan zena, bertan Victor Jara bera atxilotua, torturatua eta eraila izan zelarik. XII. Kongresu hau ez-ohiko testuinguru politiko eta sozial batean burutu da, orain lau hilabete Txileko herriak pertsona guztientzako berdintasunean oinarrituko den etorkizun baten alde aurrera daraman borroka dela medio. Txileko herriak nahikoa dela ozen eta argi esan du eta herri sektoreak beraien eskubideen alde altxatu egin dira, Sebastian Piñeraren gobernuaren errepresioaren eta giza eskubideen urraketa sistematikoen aurrean beldurrik ez duela erakutsiz.
Txilen gertatzen ari den errepresioaren zenbakiek beldurra ematen dute. 30 pertsona erailak izan dira polizia eta militarren ekintzen ondorioz, 30.000 pertsona inguru atxilotuak izan dira eta 2.000 pertsona inguruk espetxean jarraitzen dute, armada edo polizia indarren aurkako 5 kereila kriminal aurkeztu dira, INDH-k (Instituto Nacional de Derechos Humanos) delitu ezberdinengatik 1.000 salaketa egin ditu erailketa, tortura, erailketa saiakera, eta sexu indarkeria (158 kasu) oso bortitza da, besteak beste. 3.600 pertsona zaurituak izan dira, horietarik 269 haurrak eta nerabeak, eta 400 pertsona inguruk begietako zauriak izan dituzte horietariko askok begi bat galdu dutelarik. Hamarnaka hildakorekin, milaka atxiloturekin, ehundaka elbarrirekin eta bortxatuak izandako hamarnaka pertsonekin inork ezin dezake defendatu Txilen zuzenbide estatu bat dagoenik.
Hain kontextu berezian, Txileko CUT-en kongresua burutu zen, LAB-ez gain, Argentina, Mexiko, Estatu Batuak, Brasil, Panama, Peru, Frantzia, Espainiar Estatua, Euskal Herria, Portugal, Italia, Turkia, Marruekos eta Galizatik joandako nazioarteko ordezkaritza zabal batekin.
Kongresuan Txileko herriak dituen erronka garrantzitsuak eta bereziki mugimendu sindikalak jokatu behar duen papera izan ziren eztabaidagai. Lehendakaria den Barbara Figueroak zuzentzen duen zentral sindikalak, herrialdean nagusi den zentral sindikalak, Txilen aldaketa politiko eta sozialerako prozesu bat bultzatzeko langile klasearen tresna are eta garrantzitsuagoa izateko erronka dauka aurretik, behingoagatik diktadura garaitik mantentzen den botere ekonomikoarekin apurtuko duen prozesua indartzeko hain zuzen ere.
LAB sindikatutik, buruturiko kongresuarengatik eta buruturiko eztabaida garrantzitsua egiteko erakutsi duen heldutasunarengatik, CUT sindikatua zoriondu nahi dugu. CUT-ekin eta Txileko herriarekin batera herrialdeak jokoan hainbeste duen prozesuan bidaide izaten jarraituko dugu. CUT sindikatuak eta Txileko herriak LABekin eta Euskal Herriarekin borroka honetan herri solidario bezala konta dezake. Che Guevara, Simon Bolivar eta Luis Emilio Recabarranen arbasoen jaioterri izandako munduko txoko honetatik, Txilen gertatzen ari dena oso hurbil sentitzen dugu; El Salvadorren FMLN-rekin batera borrokan ari zela eraila izan zen Pakito Arriaren euskal internazionalistak esan zuen bezala, “herri bat daukagulako maitatzeko eta mundu bat borrokatzeko”.