Tuterako Reina Sofia Ospitaleko profesionalen egoerak ezin du etsigarriagoa izan, Covid kasuak ugaritu egin baitira, eta, ondorioz, ospitaleratuta dauden pertsonen kopuruak ere gora egin du, bai ospitaleratze arruntean, bai ZIUn. Ez da LAB sindikatuak azken hilabeteetan akats larriak salatu dituen lehen aldia, eta egoera horrek eragin oso negatiboa du Tuterako osasun-eremu osoan.
Osasun-eremu honetako gerentziak zerbitzuak ixteko eta langileak murrizteko duen politikak langileen lan-baldintzak arriskuan jarri ditu berriz ere: oporrak arriskuan daude, egutegi -eta txanda- aldaketa etengabeak gertatzen ari dira, baita zerbitzu-aldaketak ere, eta “produktibitatea” modu erabat arbitrarioan erabiltzen ari dira, ez oso gardenean eta irizpide finkorik gabe.
Larrialdiak edo ZIU bezalako zerbitzuek, uda aurretik Covid pazienteentzako azpiegiturak prestatuta zituztenek, espazio horiek itxi egin dituzte, eta, ondorioz, langileak murriztu egin dira (batzuk beste zerbitzu batzuetan sartu dira, eta beste batzuk zuzenean kaleratu egin dituzte).
Orain, berriz ere beharrezkoak direnez, gerentziak zailtasunak ditu langileak kontratatzeko, eta langileek lanaldi luzeagoak egin ditzatela eskatu du (medikuei eta erizainei txandak bikoiztuz). Lanaldi horiek langileen egoera fisikoan eta animikoan izugarri eragiten dute, pandemia-hilabete hauen ondoren arrisku psikosozialak modu esponentzialean areagotu direla ikusi baitute.
Ezin dugu onartu kudeaketa kaskarraren erantzukizuna langileena izatea. Egoera horren adibide argia da “Covid langileak” tratu txarrak jasotzen dituela etengabe, lan-baldintzei dagokienez. Tuterako osasun-eremuko arduradunek eman beharko liokete irtenbidea egoerari, plantillak egokitzeko politiken bidez eta Erizaintza Unitatea eta Covid kontingentea berrantolatuz. Ezinbestekoa da lan-baldintzak errespetatzea eta kalitatezko kontingentzia-planak diseinatzea, egun batetik besterako adabakiak proposatu beharrean –Tuterako Ospitalean hala egiten ari baitira-.
LAB sindikatuak arreta jarri nahi du pairatzen ari garen egoera honetan, bai Tuterako osasun-eremuan, bai Lizarran, bai Ospitalegunean eta Oinarrizko Osasun Laguntzan; horrek horrek eragina du langileengan eta herritarren zaintzan.
Horrez gain, berriz salatu nahi dugu “produktibitatea” osagarria erabiltzen ari diren modua; pandemia hasi zenetik 25 milioi eurotik gorakoa baita, eta Osasunbideko plantillan arrakala are handiagoa sortzeko baino ez baitu balio. Osagarri hori burutza, langile-zuzendaritza eta langileen ordezkari batzuek kobratzearen alde egiteak, osasun publikoa defendatzeko estrategien alde egin beharrean, zalantzarik gabe, ondorioak izango ditu datozen urteetan langileak kudeatzeko moduan.