TTIPa merkatuak desarautzeko proiektu orokorraren alderdi bat dugu, oraingoan Europakoak eta Ipar Ameriketakoak, gero, mundu osoari ezartzeko asmoz pentsatua. Hortaz, hau gauzatuz, langileen eskubideen eta ongizatearen aurkako eraso berriak iragartzen ditu:
Bizkortu egingo du langileon eskubideen galera. Hitzarmen hau ezarri nahi den gune ekonomikoan, laneko sistema juridiko ezberdinak daude, eskakizun eta babes maila ezberdinak dituztenak. Alde batean, Estatu Batuak ditugu, lan eskubideen onarpen maila txikiarekin, eta bestetik, Europako Batasuna, non eskubideak murrizten ari diren, kontinente osoan ugaritzen ari diren lan erreformen erruz. Esperientziak erakusten digu enpresei erabakitzeko askatasun osoa ematen bazaie, bi fenomeno jazotzen direla: dumping soziala eta beheranzko joera duen lege-lehiakortasuna.
Europako Batasuna dumping soziala eta lehiakortasuna sustatzen ari da. Lehiakortasunaren izenean, TTIPak aldarrikatzen dituen oztopoak kentzeak, enpresek lan kostuak murrizteko estrategiari (soldatak, pentsioak eta gizarte-prestazioak) ateak parez-pare irekitzen dizkio. Euskal Herrian, behin eta berriz ari gara hori jasaten: gogora ditzagun CANDY, Faurecia, ECN Cabel Grouo, Tubacex, Arcelor Mittal… Deslokalizazioarekin mehatxatzen gaituzte, laneko legeria bigunagoak dauzkaten beste herrialdeen bila.
TTIPak ez du kalitatezko enplegurik ekarriko, azken hamarkadetako politika neoliberalen jarraipena delako. Hitzarmena babesten duten horiek enplegua sortzeko argudioa darabilte amu gisa. Cecilia Malmstrom Europar Batasuneko Merkataritzako Komisarioaren arabera, 330.000 lanpostu sortuko dira Espainiar estatuan TTIPi esker. Arantza Tapia Sailburuak dio, beste gauza batzuen artean, konfidantza botoa eman behar diogula TTIP itunaren negoziazioari, EBk herritarren interesak babestuko gaituelako “lobby”-en gainetik. Dagoeneko hamaika aurreikuspen bete gabe geratu dira. NAFTAk 20 miloi enplegu sortu behar zituen, zerbitzuen jarduera askeari buruzko Bolkestein zuzentarauak milaka lanpostu berri sortu behar zituen. TTIPek kapital handiaren interesak defendatzen ditu, pertsonak eta bizitzari eraso eginez. Esaterako, Europa langabezia-errekorrak gainditzen ari da, eta Estatu Batuak, prekarietatearenak. Baina bada zerbait ukaezina dena, Estatu Batuen eta Europaren arteko arautegiak berdintzeko prozesuak, era berean, lan munduan, berdintze atzerakoia ekarriko du berarekin. Enplegu kaskarrak, eskubiderik gabeak, malgutasunaren, mugikortasunaren, prestasunaren, kostu txikiaren, lan harremanak indibidualizatzearen agindupean hazten dira. TTIParekin kostu txikia ezarri da: ekoizkinetan, zerbitzu publikoetan eta langileengan.
Amaitzeko, Gasteizko gobernua interpelatzen dugu Itun honen aurka koka dadin, eta Europar Batzordeari eta Estatu Kideei TTIPen negoziazioak eten ditzaten exijitzeko. Itun honek merkatu interesak lehenesten ditu arau sozial, ekonomiko, sanitario, ingurumeneko eta kulturalen aurretik. Gainera, herri moduan dugu erabakitzeko eskubidea, honezkero mugatua dena, are gehiago mehatxatzen du.