LABek gaur goizeko Arabako Metaleko mahai negoziatzailean patronalak berriz ere erakutsitako jarrera salatu eta Jaurlaritzari halako jarreraren aurrean ixilik jarraituko duen galdetu dio.
Soilik 2014 eta 2015erako % 0’5ko soldata igoera ziztrin baten truke (2011,2012 eta 2013 0, soldata izozketa), eta beti ere BOTHAn argitaratzeari baldintzatuta (beraz, % 0’5koa baino txikiagoa), hainbat eskubideen galera bilatzen du (malgutasun orduak 70etik 120ra handitzea, lizentzietako eskubideak galdu, delegatu sindikalaren eskubideak, etab) eta hitzarmenaren inaplikazioa erraztea, ORPRICCErako ateak erabat irekiz.
Hori bakarrik ez, hitzarmena indarrean dagoela berresten duen TSJPVren sententziari helegitea jarri dio. Bateragarria al da fede onarekin hitzarmen berri bat negoziatzea eta egunean dagoen, patronalak berak sinatu zuen hitzarmena, ez errespetatzea?
Halako jarreraren aurrean, Eusko Jaurlaritzak ixilik jarraituko al du?
Halako planteamendu eta jarrerarekin, ezin da inolako akordiorik lortu.
LAB, patronalarekin alderatuta, 3 urte hauetan zehar etengabe aritu da planteamendu berriak egiten. Beti ere, akordio justu bat lortzeko helburuarekin eta langileentzat aplikagarria eta eskubideen bermea izango duen hitzarmena lortzeko asmoarekin. Negoziazio mahaian idatziz aurkezturiko proposamenak honen adierazgarri dira zein herrialdeko hitzarmenaren aldeko mobilizazioak.
Baina patronalaren jarrera larria eta arduragabea izanik, are larriagoa da halako jarrera mantentzen uzten dieten sindikatuena. Zer gehiago behar da CCOO, UGT eta ELA sindikatuek LABekin bat egin dezaten herrialdeko hitzarmenak defendatzeko? Patronalaren jarrera kritikatzeaz haratago, herrialdeko hitzarmenak defendatzeko zer egiteko prest dauden argitu beharko dute.