Joan den apirilean, akordioa lortu zen Gasteizko SDA FACTORY enpresan. Akordio horrekin, gatazka judizial eta kolektiboko etapa luze bat itxi nahi zen, eta oinarriak ezarri lantegian lan egiten duten pertsonen, zuzendaritza eta jabetzaren arteko harreman berri, positiboago bati hasiera emateko. Akordio horretan, irekitako hainbat auzi kentzeaz gain, neurri ekonomikoak adostu ziren, alde batetik, plantillak jasandako erosahalmenaren galera izugarria arintzeko, eta, bestetik, konpentsazioak eskaintzeko, ustez iragankorrak diren produkzio-premiengatik enplegu-erregulazioko hainbat espediente etengabe eta jarraian aplikatzeagatik.
Neurri ekonomiko horiez gain, enpresa-batzordeak beste aldagai batzuk sartzeko ahalegina egin zuen, beste berme mota batzuk izateko, bai plantillarentzat, bai industria-proiektuarentzat. Kontuan hartu behar da langile guztiek ia agortuta zutela langabezia-prestazioa, eta erregulazio-neurri berriak errepikatzeko aukera zegoenez, laguntza ekonomikorako abalak adostu ziren, etorkizunean kasu bera gertatuko balitz ere. Baina, batez ere, eta garrantzitsuena dena, enpresan injekzio-postua indartzea hitzartu zen, funtsezkoa baita produkzio-prozesu osoan, hura elikatzen baitu.
Zoritxarrez, hilabete batzuk baino igaro ez direnean, akordioa partzialki aplikatzen ari da. Eta proiektuak aurrera egitearen aldeko neurriak sistematikoki urratzen ari dira. Beraz, itundutako soldata-igoeren zati bat ordaindu bada ere, ez da ordaindu langileekiko zor esanguratsua metatzen duen eta, aldi berean, proiektuarekiko ziurgabetasuna eta sinesgarritasunik eza biderkatzea eragotziko lukeen beste igoerarik. Baina larriena da enpresak jakinarazi duela ez duela injekzio-atala indartuko, eta prozesu hori kanpora aterako dela. Azaldutako arrazoia da “oso garestiak garela”. Ez al zekiten hori orain dela hilabete batzuk akordioa lortu zenuenean? Langileak engainatuta sentitzen dira eta behin eta berriz kea saltzen ari zaizkiela ikusten dute, oraindik ere ez baitira betetzen denen langabezia kontsumitzeko arrazoi izan ziren aldagai guztiak.
Ez du laguntzen, gainera, dagoeneko murriztuta dagoen I+G atalean, edozein enpresaren aurrerapenaren bihotza, geratzen ziren 3 pertsonetako bat kaleratzeak (langileon ordezkaritzari ofizialki jakinarazi gabe), beste pertsona bati Aldi Baterako Enplegu Erregulazio Espedienteak (ABEEE) eragiten zioten bitartean. Bien bitartean, enpresa premia larrian dago, garatzen ari diren aparatuetan arazoak, atzerapenak eta aldaketak metatzen baititu, eta horien menpe dago enpresaren biziraupena. Eta inork ez du ulertzen langile horiek kanporatzea, I+Gko giza kapital guztia prest egon beharko bailitzateke hainbeste zailtasun konpontzeko.
Azpimarratzekoa da ABEEEaren egungo aldia abenduaren 31n amaitzen dela. Hortik aurrera, langileek eta batzordeak ez dakite zer gertatuko den. Jakina, ezinbestekotzat jotzen zen akordio bat ez betetzeak ez du laguntzen derrigorrezko konfiantza ehuntzen, jasaten ari garen une kritiko honetan. Horregatik, joan den azaroaren 12an lanuzte bat egin zen eta batzarrean mobilizazioei berriro ekitea erabaki zen. Hori dela eta, batzordeak bilera-sorta bat egingo du bere garaian prozesu luze horretan parte hartu zuten eragileekin, atxikimenduak lortzeko eta arazo horien guztien berri emateko.
Astearte honetan bertan, azaroaren 19an, Gasteizko Udaleko txanda popularrean agerraldia egin dute SDA FACTORYko enpresa-batzordeko kideek, langileek bizi duten egoera arriskutsua zabaltzeko abiapuntu gisa. Ondoren, mobilizazioa egin dute udaletxearen aurrean, Gasteizko fabrika historiko hau behin betiko desagertzeak ekar ditzakeen arriskuak zehatzago salatzeko.