Neurri asko hartu dituzte erakundeek osasunaren izenean, baina ez dute gure bizitzak zaintzeko benetako neurririk hartu, beti bezala sektore feminizatuek babesik gabe jarraitzen dute. Ezkutatu nahi dituzten gestio lotsagarriak plazara ateratzen joango gara. Horretarako LABek manifestu bat prestatu du, eta idatzi horrekin bat egiten duten guztien ahotsak batuz neurriak har ditzaten exijitu diegu arduradun instituzionalei. Ezin dugu ahantzi batzen bagara geldiezinak izango garela.
Garbitzaileak beti bezala garbitzen dute, betiko lanabesekin, betiko arriskuei kutsatzearen arriskua gehituz. Saltokietan kutxazainei begira ez dago neurrik, Inoiz baino gehiago egiten dute lan. Adineko egoitzetako langileen lana biderkatu da, muturreko egoeran aritu behar dute. Etxez etxeko zerbitzuko langileak dira pertsona batzuek duten lotura bakarra, baina baita gaixotzeko arriskua ere.
Antzera daudenen zerrenda luzeagoa da, egoera hauek guztiak azalarazten jarraitu behar dugu, kolektibo hauek ahotsa izan behar dute.