Lanuzte eta mobilizazio eguna deitu dugu gaurko, sektore guztietan eta Hego Euskal Herriko lau herrialdeetan. Hitzarmenen estatalizazioak dakarren lan baldintzen prekarizazioa salatu eta hemen lan egiten badugu, gure lan-baldintzak hemen erabaki behar direla aldarrikatzea izan da antolatutako 135 mobilizazioen helburua. LABeko idazkari nagusi Garbiñe Aranburuk hitza hartu du Oiartzunen, Alcampo merkataritza gunean.
"Estatalizazioa bere bidea egiten ari da; hedatzen ari da olio orbanaren moduan: gaur egun, langileen heren bat dago estatalizaziopean eta erdia arriskuan dago".
Garbiñe Aranbururen hitzak dira hauek, hitzarmenen estatalizazioaren aurka eta Lan Harremanen eta Babes Sozialerako Euskal Esparruaren defentsan gaur egindako mobilizazio egunaren barruan egindakoak.
Sindikatuko idazkari nagusiaren esanetan, "LABentzat hasieratik negoziazio kolektiborako euskal esparrua blindatzea lehentasunezko borroka izan da, jakinda lan erreformen eta prekarietatearen kontrako borroka hor ez dela agortzen. Horretarako, egon diren saiakera guztietan parte hartu izan dugu. Eta harrotasunez baina harrokeriarik gabe esan behar dugu 2017an EAEn sinatu zen Akordio Interprofesionala ez zela posible izango, aurrez sindikatu honek egindako lanik gabe, aurrez sindikatu honek erakutsitako ausardia eta determinaziorik gabe".
Garbiñe Aranburuk nabarmendu du asko direla Euskal Herrian aldaketa soziala nahi dutenak, asko direla eredu ekonomiko eta sozial bidegabeari ezetz esaten diotenak. "Eta are eta garrantzitsuagoa, asko gara aldaketa borrokatzen ari garenak: emakumeak, pentsionistak eta lantokietako borrokak ere ugaritzen ari dira", adierazi du.
Honela gauzak, gaurko mobilizazio eguna mugarri bat dela aipatu du, eta sindikatuak borrokarekin jarraituko duela berretsi du: "Estatalizazioaren eta prekarizazioaren kontrako borroka indartuko dugu sektore eta enpresatan, baita negoziazio kolektiboaren blokeoa gainditzeko borroka ere".
Lan Harremanetako eta Babes Sozialeko Euskal Esparruaren aldeko borroka ere indartuko du LABek, agenda politikoaren erdigunean kokatzeko asmoz. "Lan mundutik ere inboluzioaren aurrean erantzun sozial zabalerako eztabaida sustatu eta baldintzak sortuko ditugu", erantsi du Garbiñe Aranburuk.
LABeko idazkari nagusi Garbiñe Aranbururen interbentzioa:
Lan harremanetan ematen ari den estatalizazioa, estatu espainiarrean ematen ari den inboluzio politiko eta sozialaren baitan ulertu behar dugu. Asko gara, milaka eta milaka gara, 130etik gora, kontzentrazio gune desberdinetan, estatalizazioari EZ / prekarizazioari EZ eta Lan Harremanetarako Euskal Esparruari BAI, esan diogunak. Asko eta asko gara gaur aldarrikapen horien alde kalera garenak. ZORIONAK guztioi!
Prekarietateari EZ, bai lan osasunari. Atzo bertan patronalaren diru gosea erahildako langilea oroitu behar dugu.
Hoy miles y miles de trabajadores y trabajadoras hemos salido a la calle. Para decir NO a la estatalización, NO a la precarización y SI a un marco propio de relaciones laborales.
El fenómeno de estatalización y precarización de las relaciones laborales, lo tenemos que entender dentro de todo un proceso de involución política y social. Involución que se está dando dentro del Estado Español.
El proceso de estatalización hay que entenderlo dentro de un proceso de recentralización en todos los ámbitos. Recentralización para mantener la unidad del Estado por encima de todo y recentralización para imponer un modelo neoliberal salvaje, porque el proyecto de clase del capital es más fácil en el marco estatal:
– Ante la crisis del modelo territorial abierta a raiz del proceso catalán, el bloque PP, PSOE, CS no ha dado una respuesta en términos democráticos. Han apostado por la represión y por el artículo 155
– Se están recortando libertades democráticas, tanto colectivas como individuales
– La crisis ha sido la excusa perfecta para disfrazar como reformas sociales toda una reforma política, reformas que limitan nuestra capacidad de decisión a favor del capital. Aquí hay que destacar la modificación del artículo 135 de la Constitución y las dos últimas reformas laborales.
El proceso de estatalización tiene unas consecuencias muy graves para las y los trabajadores vascos:
– Limita nuestro derecho a negociar aquí las condiciones laborales, es un ataque y una injerencia clara a nuestro derecho a decidir. Es una forma de imponer el artículo 155 en las relaciones laborales.
– Homogeneiza a la baja las condiciones laborales. Esto para las y los trabajadores de Euskal Herria supone mayor precariedad, peores salarios y peores condiciones laborales.
– Cambian los iterlocutores sindicales. Aquí existe un sindicalismo combativo y esto ha posibilitado que haya mejores condiciones laborales. Pero la patronal prefiere negociar en el marco estatal con sindicatos que son más dóciles.
Estatalizazioa, bere bidea egiten ari da, geratzeko etorri da, hedatzen ari den olio orbana da, gaur egun langileen heren bat estatuko lan baldintzen menpe eta erdia, arriskuan.
LABentzat, hasieratik izan da negoziazio kolektiborako euskal esparrua blindatzea lehentasunezko borroka. Eta harrotasunez baina harrokeriak gabe esan behar dugu, 2017an EAEn sinatu zen Akordio Interprofesionala ez zela posible izango, aurrez sindikatu honek egindako lanik gabe. Aurrez sindikatu honek erakutsitako ausardia eta determinaziorik gabe. Estatuko patronal batek inpugnatu egin du Akordio Interprofesionala. Momentuz epaiketa bertan behera geratu bada ere, mehatxu hori ez da desagertu.
Bizi bizi dago mobilizazio soziala Euskal Herrian: emakume eta pentsionisten mobilizazio jendetsuak ikusi izan ditugu azken aste hauetan eta lantokietako borrokak indartzen ari dira, eta akordioak lortzen dira. Enpleguaren defentsan ALFAn, hitzarmenak: kale garbiketa Gipuzkoa, Bizkaia gasolindegiak, hotelak Gipuzkoa; estatalizazioari mugak jartzen dizkion akordioak: STEIPOLS, SELECTA, T. ALVAREZ edota GS HYDRO grebari ekin diote; eta hainbat enpresa akordio.
LABek egin duen gogoeta da, lan harremanen estatalizazioak eta prekarizazio prozesuak, lantokiz lantoki ematen dugun erantzunaz harago, erantzun intersektorial orokorra bat behar dugula da.
Sindikalgintza abertzaleak eman beharreko erantzuna dela pentsatzen dugu, oraingoan ez da posible izan deialdi bateratu bat egitea, ELAk ez zuen horrelako erantzun baten beharra ikusten. Zilegi den erabakia da, baina guk egoerak eskatzen duelako, gaurko mobilizazio eguna deitu genuen.
Berriro ere, erantzukizunez, ausardiaz eta determinazioz aritu gara eta langileei kalera ateratzeko deia egin diegu. Eta oso pozik gaude langileek emandako erantzunarekin, gaur estatalizazioaren kontrako borrokan sekulako aurrera urratsa eman dugu.
Debemos de interiorizar que la estatalización y la precarización han venido para quedarse. Las últimas semanas han sido semanas de mucho trabajo, muy intensos, explicando centro por centro lo que supone la estatalización. Explicando la importancia de la movilización, y así lo han entendido miles y miles de trabajadores que hoy han salido a la calle. Estamos muy satisfechos con el trabajo realizado, la respuesta que han dado las y los trabajadores. Hemos conseguido los objetivos.
Y lo que es más importante, es que hoy hemos marcado un nuevo punto de inflexión en la lucha contra la estatalización, precarización y a favor de un marco propio de relaciones laborales. Porque esta lucha sigue, LAB tiene tres ejes fundamentales de trabajo:
– Seguiremos luchando en los sectores y en los centros de trabajo
– Ante el proceso de estatalización y precarización hay que reforzar la lucha a favor de un Marco Vasco de Relaciones Laborales. Es una reivindicación que tiene que estar presente en la agenda política y en el debate de los nuevos estatutos
– El reto que tiene el sindicalismo es dar una respuesta general acorde a la involución política y social que vivimos, el reto que tiene el sindicalismo es dar un nuevo impulso a la movilización social y el reto que tiene el sindicalismo es ligar la lucha a favor del cambio social con el cambio político. LAB impulsará este debate.
Estatalizazioaren eta prekarizazioaren kontrako borrokan mugarri berri bat jarri dugu. Borroka ez da amaitu, eta jarraituko dugu borrokan. Datorren kurtsoan ere gure lehentasunezko ildoa izango da:
-Estatalizazio eta prekariazioari, sektore eta enpresatako borrokak indartuz erantzun behar zaio. Baita negoziazio kolektiboaren blokeoa gainditzeko iniziatiba berriak hartuz ere
-Estatalizazio eta prekarizaziari, Lan Harremanetarako eta Babes Sozialerako Euskal Esparruaren aldeko borroka indartuz erantzun behar zaio. Lan Harremanetarako eta Babes Sozialerako Euskal Esparruaren aldarrikapena agenda politikoaren erdigunean kokatuz.
-Bizi dugun inboluzio politiko eta sozialak eskatzen duen tamainako erantzuna emateko gai izan behar du sindikalgintzak. Bizirik dagoen mobilizazio sozialari langileok ere bultzada berria eman behar diogu. Aldaketa sozialaren eta aldaketa politikoaren aldeko borroka indartuz, aldaketa sozial erabatekorik ez dagoelako burujabetzarik gabe.
Borrokak merezi duelako eta mobilizatzen bagara gauza handiak lortzeko gai garela erakutsi dugulako GORA EUSKAL HERRRIKO LANGILEON BORROKA. GORA LAB!