Urriaren 17a da Pobrezia Desagerrarazteko Nazioarteko Eguna. Pobreziaren atzean egiturazko dinamikak eta logikak daude, ez da fenomeno naturala. Gero eta gehiago dira mehatxupean dauden bizitzaren dimentsioak. Pauperizazioa, bazterkeria, indarkeriak, oinarrizko eskubideen urraketa, merkantilizazioa, arpilatzea, espoliazioa eta prekarietatea dira pobretze horren ondorioetako batzuk, pobretzea gero eta handiagoa eta sakonagoa delarik euskal herri-sektore eta langile-klasearentzat.
Datu batzuek hau baieztatzen dute:
-Hego Euskal Herriko etxeen % 23,3 pobrezia energetikoko egoeran daude.
-Nafarroan, emakumeen* % 65ak eta gizonen %35ak adin txikikoak eta/edo mendetasun-egoeran daudenpertsonak zaintzen ditu beren etxeetan. Zainketen banaketa horrek desberdintasuna eta pobretzea eragitendie emakumeei*.
-Euskal Herrian langabezia-tasa orokorra %10,4ra igo da. Zehazki, Hego Euskal Herrian 22.500 lanpostusuntsitu dira 2020an.
-Guztira, 54.197 pertsonak ez dute gizarte-prestazioen sistema erabiltzen EAEn.
-EAEko soldata desberdintasunaren arrakala 1996tik izandako handienetakoa da. Egoera onenean daudenbiztanleen %20ak %20 behartsuenak baino 4,4 aldiz errenta altuagoa du.
Gasteiz eta Iruñeko gobernuek eta bertako patronalek gidatutako agenda neoliberalak dira pobretze-prozesu horren erantzule zuzenak. EAEko DSBEaren erreformak, zerbitzu publikoetan inbertsiorik ez egiteak edo eskubideen murrizketen eta pribatizazioen politika etengabeak sakontzen dute bizitzaren pobretze eta prekarizazio prozesuetan.
Dela Euskal Herria gobernatzen dutenen politikak, dela Madrilen pentsioen erreformari buruzko erabakiak, lan- erreforma ez indargabetzea, dela argiaren prezioaren igoera, gasolina eta, oro har, bizitzarako oinarrizko ondasunen igoerageldiaraztekoezintasunabesterenartean, gutxibatzuenonuraekonomikoaklangileengehiengoarengainetik jartzearen ondorio dira.
LAB sindikatutik eredu sozio-ekonomikoa aldatzearen aldeko apustua egiten dugu, trantsizio ekosozialista eta feminista baten aldeko apustua, non aberastasuna, lana eta zaintza banaketa hirukoitzaren bidez bere muinean pobretzea kapital metaketarako giltzarri duen sistema honen zutabeak errotik iraultzea proposatzen dugun. Ildo horretan, Euskal Lan Kodearen eta Euskal Gizarte Segurantzaren proposamen bat aurkeztu dugu.
Euskal langile-klasearen interesak, egoera ahulenean dauden sektoreen interesak erabaki politikoen erdigunean jarriko dituen agenda propioa defendatzeko unea da. Ezinbestekoa da gure bizitzak zehazten dituzten erabaki politikoetan eragitea, eta, horregatik, LABen ustez, inoiz baino beharrezkoagoa da greba orokorraren itxura hartuko duen mobilizazio sozial sendoa antolatzea, Euskal Herrian Madriletik etorriko ez diren neurri politikoak posible egiteko baldintzak sortu ditzagun.
Pobreziaren aurrean, aberastasuna, lana eta zaintzaren banaketa hirukoitza. Eredua aldatu eta sistema irauli.