Gertakari larri hauen aurrean ezin gara isildu! Jendarte honek, ez ditu gure bizitzak erdigunean jartzen, ez digu gure bizitza laborala gure familia bizitzarekin uztartzen uzten. Hona hemen kontziliazio neurrien porrota. Zer esanik ez ostalaritzan, non gure lan baldintza prekarioak onartzera behartuak gauden lanpostua mantentzearen truke, gure bizitza pribatua zeharo baldintzatuz ordutegi malgu eta bukaezinekin.
Sistema heteropatriarkalak tresna ezberdinak erabiltzen ditu emakumeak isilarazteko, obedienteak izateko eta ezarritako genero roletan mantentzeko, baita lan munduan ere, non lan merkatutik kanporatzen gaituen zaintza lanetaz arduratzeko. Kasu honetan, botere harreman eta harreman hierarkikoa gurutzatu dira, nagusikeriaz ama izan nahi duen langile bat kaleratuz.
LABetik, ez dugu kasu bat bera ere pasatzen utziko. Kasu guztiak eta enpresa guztiak salatuko ditugu. Salaketak ipintzen dituzten emakumeak babestu, lagundu eta beraien ondoan izango gaituzte, jakin badakigulako sistema gure beldurrez baliatzen dela.
Kasu hau iritzi publikora ekartzeaz gain, juridikoki ere salatu dugu. Baina kasu honetan ez dugu langilearen itzulera eskatuko. Ez dugulako nahi horrelako jabeekin lan egin nahi. DOALA PIKUTARA BERA ETA BERE TABERNA! GUK PROST TABERNARI PLANTO!
Lanean jarraituko dugu lantokiak ere gune libreak izan daitezen, indarkeria matxista zein diskriminaziorik gabekoak. Sindikalismo feminista indartzen jarraituko dugu eredu berri bat eraikitzeko.