Espainiako bi sindikatuen asmoa argia da, ordezkaritza sindikala monopolizatu nahi dute, bost axola die langile hauen lan-baldintzak. Era berean, sindikatu hauen apustua identitarioa da, estatu osoko langileen lan-baldintzak homogeneizatu nahi dituzte, okerrera homogeneizatu arren, marko estatala defendatzen dutelako. Lan-baldintzen okertzea enpresarien eskutik etorri beharrean sindikatu horien eskutik etortzea eskandaluzkoa da.
Eusko Jaurlaritza aliantza sindikala hauekin bilatzen du, CCOO eta UGTren asmo bera duelako, euskal langileek ematen ez duten ordezkaritza sindikala beste batengatik aldatzea. Aliantza honek markatzen du gobernuaren autogobernuari buruzko aldarrikapena, bake soziala oparitzen dieten sindikatuei ematen nahi diete ordezkaritza, euskal langileen erabaki esparrua ukatzen dutenak izan arren.
Ez dago autogobernurik negoziazio kolektiboan euskal langileek negoziatzeko eskubiderik ez badute. CCOO eta UGTren salaketa honek erakusten du Madriletik edozein eremutan euskal herritarren erabakitze eskubidearen aurka arituko direla eta, ondorioz, Lehendakariak, langileon defentsan aritu nahi badu, eraso honen aurka irmoki erantzun beharko luke.
LABek eta ELAk epaitegietan Akordio Markoaren balioa defendatuko dugu, baina, horrez gain, euskal langileei mobilizazioaren bitartez bere lan-baldintzak defendatzeko deia egiten diegu. Ezin diegu gure lan-baldintzak lapurtzen utzi.