Joan den asteartean, hilak 30, jakinarazi ziguten CCOO eta UGTk EAEko Ostalaritzako Akordio Markoaren aurka sartu zuten demandari buruzko epaia. Bada, CCOO eta UGT sindikatuek eskatutako nulidadearen alde egiten ez badu ere, epaiak dio EAEko akordioa ezin izango dela aplikatu Estatukoa indarrean dagoen artean, hau lehenago negoziatu zutelako. Hortaz, LAB eta ELA sindikatuok agerraldi bat egin dugu gaur, erabaki hori salatzeko eta helegitea aurkeztuko dugula jakinarazteko. LABeko Ekintza Sindikaleko eta Negoziazio Kolektiboko idazkari Xabier Ugartemendiaren hitzetan, "gure erabakitzeko eskubidea debekatu nahi dute".
Auzitara jo zutenek, CCOO eta UGT sindikatuek, bi asmo zituzten: epaileek Akordio Markoa indargabetzea eta nulutzat jotzea. Modu subsidiarioan eskatzen zuten Akordio Markoaren eraginak ez zitezela aplikatu. Bada, epaiak honakoa ebazten du:
-EAEko Ostalaritzako Akordio Markoa ez dela nulua, negoziatzeko eta sinatzeko legitimazioa dutenen artean gauzatu baitzen.
-Epaiak akordioen arteko konkurrentzia gertatu dela dio, hots, EAEko akordioa ezin izango dela aplikatu estatukoa indarrean dagoen artean (2019ko abendura arte), hau lehenago negoziatu zutelako; haatik, estatuko akordioa iraungitzen denean EAEkoak bere eragin guztia izango duela.
Horrenbestez, erabakiak epe laburreko ondorioak izango ditu:
-Akordio markoaren aurkako demandarekin, epaia dela eta, CCOOk eta UGTk lortu dute enpresek kontratatzen duten langile berriei urteko 10.747 euro ordaintzea, 1.800 ordu lan eginda; beraz, soldatetan galerak 8.000 eta 7.000 euro dira, lurraldearen arabera (hitzarmeneko soldata 19.537 euro dira Araban, 18.588 euro Bizkaian eta 17.427 Gipuzkoan). Kontutan izan behar da aldea handiagoa dela orduko prezioan, izan ere, lurraldearen arabera 50 eta 77 ordu gehiago sartuko bailituzkete.
Gainera, lehenagotik kontratatuta dauden langileek galerak izango lituzkete: eskubideak, antzinatasunari dagozkion zenbatekoak, baja osagarriak…
-Gaur egun sektore honetako EAEko enpresa handiek ostalaritzako hitzarmen probintzialak ari dira aplikatzen. Soilik Espainia mailako hiru enpresak, Eurest, Sodexho eta Seruniónek, ez dituzte hitzarmen horiek aplikatzen. Egoera honek dumping egoera bat sortuko du enpresen artean, lehiaketa ez baita garbia hainbat arlotako kudeaketa lortzerakoan: erietxeetako eta sare pribatuko eskoletako jantokiak, enpresetako jantokiak, zahar etxeetakoak, etab.
Prekarizazioa
LABek eta ELAk Bilbon egin dugun agerraldian, LABeko Ekintza Sindikaleko eta Negoziaio Kolektiboko Xabier Ugartemendiak eta Zerbitzu Pribatuetako Federazioko idazkari Saul Arangibelek hartu dute hitza.
Ugartemendiaren hitzetan, azken lan erreformetatik irtendako Lege espainola inposatu nahi dute, kontuan hartu gabe ez dutela inongo zilegitasunik, ezta langileen gehiengoaren babesik ere. Hau lan arloko 155-a da, eta Euskal Herrian legitimoki lortutako ordezkaritza Madrilen hartutako erabaki antidemokratikoen bidez ordezkatzea bilatzen duena. Gure erabakitzeko eskubidea debekatu nahi dute".
Ugartemendiak azpimarratu du negozioa kolektiboaren zentralizazioaren aurrean aurkitzen garela; Euskal Herriko langile klasea Estatukoaren parekatzea bilatzen duen zentralizazioa, parekatu baina egoerari txarrenera eramanda, bertako lan baldintzak okertuz: "CCOO eta UGTk, patronalarekin batera, dira, negoziazio kolektiborako eskubidea ezereztea bilatzen duen prozesu hau aurrera eramaten ari direnak, estatu mailako negoziazio eremua inposatuz".
Gure lan baldintzen zentralizazioa langileon interesen kontrakoa izateaz gain, lan baldintzen prekarizazioa soilik bilatzen duelako, antidemokratikoa ere badela adierazi du Ugartemendiak, maila sindikalean dauden gehiengoen kontra egiten delako, hau da, herri honetako langile klasearen borondatearen kontra: "Ostalaritzako Akordio Markoareren kasuan, CCOO eta UGTek ez dute sektoreko langileen borondatea errespetatzen, estatuko patronalarekin batera, %33ko ordezkaritza soilik eman daukatelako".
Lehendakaria, "mutu"
Iñigo Urkullu lehendakariarentzat ere hitzak izan ditu LABeko ordezkariak: "Lehendakariak ezin du mutu jarraitu arazo honen aurrean. Negoziazio kolektiboaren zentralizazioaren kontra agertzea, Estatuko negoziazio eremuak inposatu nahi dituztenekin apurtzea eta behingoz, bertan arlo sozioekonomikoann behar ditugun erabakiak hartzeko ahalmen osoa emango digun Lan Harremanen eta Babes Sozialaren Euskal Esparrua lortzeko pausuak ematea exijitzen diogu".
Ugartemendiaren hitzetan, "herri honetako langile klasea nazkatuta dago bere lan baldintzak okertzea bilatzen duten inposaketekin. Herri honetako gizon eta emakumeei lan eta bizi baldintza duinak eta ahalmen osoa bermatuko digun marko politikoa lortu beharra dago. Hori lortzeko, langileok burujabetza prozesua bultzatu behar dugu".