Sagardui kontseilariak kontrakoa dioen arren, ageria da osakidetzako zuzendaritzaren politika pribatizatzaile eta desmantelatzailea. LAB-en logika horretan kokatzen dugu egun Etengabeko Arreta Guneetan (EAG)gertatzen ari dena. Aste santuan Osakidetzak termometroa jarri zigun langile zein herritarroi osasun arretarako daukan eredua biziaraziz; Eredu zentralizatua, birtuala orain eta marginala izateko helburuarekin. Kontseilariak zenbaki eta erdi egien joko bitartez estali nahi izan zuena geratzeko datorrela argi dugu. Gaur egun medikurik ezean EAG-en itxiera errealitatearen parte izatea onartzen du osakidetzak, are gehiago kontseilariak esan bezala EAG bat berdin-berdin funtzionatzen duela medikuekin ala erizainekin artatua bada.
Logika pribatizatzaileari jarraituz egindako diseinuaren ondorioa zuzena da gaur egun errekurtso profesionalen falta. Are gehiago, badakite zer nolako eragina duen herritarren eta langileon osasunean baina beraien helburuak bestelakoak dira. Berdin zaie (erizainak dagozkion etxeetako artatzeaz gain, beste eremuetakoak ere egin behar izatea, langile horren lan karga izugarri haundituz ; zein etxean dagoen amamak ambulantzian joan behar izatea ospitalera etxean artatuko duen medikurik ez dagoelako.) horretarako herritarron eta langileen osasuna jokoan egon.
Gaur egun EAG-etan bizi den egoera jasangaitza da eta onartezina. Profesional medikuen formakuntza eta erakartze estrategia faltaren ondorioz, mediku nahikorik ez dago eta ondorioz gertatzen da, egon beharko liratekeen mediku kopura ez egotea, ala medikuaren ordez bi erizain egotea. Honek gehiegizko lan-karga eragiten du lanean dauden profesional medikuen kasuan, ondorio pertsonalak dituen zalantzarik ez daukagularik. Batzuek guardiak ordaintzeko sisteman jarri dute fokoa, ezberdin ordaintzen direlako Lehen arreta eta EAG-etako guardiak, bigarrenean gutxiago ordainduz. Lab-en iritziz, guardia bakoitzak bere dimentsionamendu egokia izan behar du, behar dituen profesional kopuruarekin. Hau LAB-entzako, marra gorria da eta Osakidetzari eskatzen dioguna da baliabideak jar ditzala herritarron osasuna eta langileena babestu ditzan.
Hortaz gain LAB-en iritziz, Osakidetzako zuzendaritzak, langileak arriskuan jartzen ditu. Udaz geroztik Esi-etako zuzendaritzetako babesarekin, zelari zein erizainak babesgabe uzten ditu, beraien eskumenetik kanpo dauden erabakiak hartzera behartuz. Emergentzia baten aurrean, erizainak ezin du medikuaren agindurik barik, medikazioa eman. Emergentzia batek, berehala artatua izatea eskatzen du bizitza arriskuan baitago eta egoera honetan, telefono bidezko bitartekaritza bat ez da segurtasunez egin daitekeen artatzea. Osasun egoera ezberdinen aurrean, zelariek erabakiak hartzera behartuak dira. Egoera honetan, herritarron bizitzak arduratzen gaitu eta nola ez langileona.
Babesgabetasun honi gehitu behar zaio, zuzendaritzen aldebakartasuna, eta itxitasuna. Honek langileongan nekea eta frustrazioa dakar. Bitartean zuzendaritzek beste aldera begiratzen dute egoera okerragoen mehatxupean. LAB-en ustez, Lehen arretak bere osotasunean estrategia berrikuspen bat behar du, komunitatearen parte hartzea nahita nahi ez bermatuko duena. Eskenatoki hori bitarte, kalean topatuko gara, Osakidetzaren desmantelamenduaren aurka eta osasun publiko eta kalitatezkoa eraikitzera bidean. Maiatzaren 18 eta 19an Langileak GREBARA!