“Prekaritatea hiltzailea, lan istripu gehiagorik ez” lemarekin, kontzentrazioa egin dugu Zeanurin gehiengo sindikalarekin batera, abuztuaren 17an udalerrian hildako basogintzako langilearen heriotza salatzeko. M.M.S.Q. 47 urtetako langilea zuhaitz batek azpian harrapatuta hil zen. Urte hasieratik Euskal Herrian hil den 51. langilea da. Osalanek eta Eusko Jaurlaritzak dute egoera aldatzen hasteko giltza eta behingoz martxan jarri daitezen exigitzen diegu.
Basogintza sektorearen hilkortasun tasak marka guztiak garaitzen ditu. Langile gutxi dituen sektorea izanda, urtero egoten dira hildakoak sektore honetan. Honela, abuztuaren 17koa aurten egondako laneko bigarren heriotza da basogintzan, Idiazabalen 49 urtetako langile bat hil baitzen ekainaren 14an zuhaitzak azpian harrapatuta. 2021ean, sektoreko 6 langile hil ziren lan-istripuz.
Bizkaiko eta Gipuzkoako kasuan, basogintza enpresen bideragarritasuna mugatua da nahiz eta eurentzako “ad hoc” eginiko foru arauak eduki. Egur ustiapen intetnsiboa lan harreman prekarizatuetan oinarritzen da etekinak lortu ahal izateko. Honela, lan segurtasuneko baliabideak ipini beharrean, hauetan aurrezten da. Plantilla murritzak, basoan bakarka lanean, errekurtso prebentiborik ez, formakuntza eza, lan tresna ezegokiak, lan erritmo oso altuak, lanaldi oso luzeak, honek eragiten duen nekearekin eta abar luze bat daude istripuen atzean. Jakina, aktibitateak berak barnebiltzen dituen arriskuei erantsitako faktoreak dira hauek.
Ez da lehen aldia Osalan eta Eusko Jaurlaritzari basogintza sektorearentzako neurri bereziak eskatzen dizkiogula. Oraingoan, berriro egiten dugu baina ikusten dugu erantzuna antzua dela.