Mahai sektorialaren bileran, Osakidetzak ateak ireki dizkio langileen lan-baldintzak hobetzeko negoziazioari, baina LABek eskatzen du Osakidetzak eman beharreko pausoak eman ditzala negoziazio-eremu horiek errealitate bihur daitezen eta egiazta dezan ea Zuzendaritzak benetan negoziatzeko benetako borondatea duen.
Zoritxarrez, ez da Osakidetzak ate hauek faltsuan irekitzen dituen lehen aldia, negoziatzeko jarrera agertzeko helburu bakarrarekin. Hori dela eta, Osakidetza premiatzen dugu mahai gainean jarritako gaien benetako negoziazioa berehala irekitzera, hala nola Lan Baldintzen Akordioa, 18-19ko lan-eskaintza publikoa, garapen profesionala eta egungo eta etorkizuneko plantilla handitu eta egonkortzea.
Berritasun gisa, azpimarratu nahi dugu Osakidetzak gaurko bilerara ekarri duela garapen profesionalerako ezohiko deialdi-proposamen bat. Urrats positiboa izanik, eta proposamena aztertzeko zain, LAB sindikatuak eskatu du Lanbide Garapeneko eredu berri bat behar dela, ezohiko deialditik harago. Hala ere, behin-behinekoz, ezohiko deialdi bat defendatuko dugu, gaur egungo ereduaren eta Osakidetzak bere garaian ezarri zuen deialdiak geldiaraztearen ondorioz une honetan gertatzen diren konparaziozko bidegabekeriekin amaitzeko.
Bestalde, Baldintzen Akordioari buruzko negoziazioari dagokionez, egokia iruditzen zaigu Lizentziak eta Baimenak atalarekin hastea, baina lehen fase honetan eskubide sozialak, euskalduntzea eta lanaldia ere sartuz, plantilla gaztetzeko plan batekin batera. Bigarren fasean, langileen ordainsari-araubideari ekitea proposatu dugu. Ildo horretan, LABek eskatu du hitzarmena eguneratzeaz harago joan behar dela, eta anbizio handiko akordio berri bat negoziatu behar dela, XXI. mendeko egoerara eta Osakidetzaren egungo eta etorkizuneko egoerara egokituta.
18-19 EPE berriari dagokionez, uste dugu, beharrezkoa izanik, planteatutako 3.535 plazak ez direla nahikoak plantilla egonkortzeko eta Osakidetzaren oraingo eta etorkizuneko erronkei aurre egiteko. Gainerako euskal administrazioetan bezala, beharrezkoa da finkatze-prozesuen deialdiak egitea, eta, horretarako, lege propio bat behar dugu, tresna nahikoak emango dizkiguna. Bestalde, EPE eredu berri bat eskatzen jarraitzen dugu eta, batez ere, ustelkeriarik gabeko eskaintza garbi bat, irekitako prozesu penalean defendatzen ari garen bezala.
Bestalde, LABek Osakidetzako langileen txertaketa-prozesua salatu du, eta nabarmendu ditu erritmo motela, ESIen arteko desberdintasuna eta, batez ere, langileei eta alderdi sozialei ez zaiela informaziorik eman txertaketa-prozesuari buruz.
Gainera, Osakidetzako langileen baldintza ekonomikoak eta lanekoak parekatzeko beharra planteatu diogu zuzendaritzari; izan ere, gaur egun konparaziozko bidegabekeriak gertatzen dira hainbat eremutan, adibidez, ospitaleratze-osagarrian.
Azkenik, Osakidetzak mahai gainean jarri du Berdintasun Plana, Berdintasun Batzordean negoziatu dena, gaur bertan berrets dezagun ala ez. LABen aldetik, berdintasun-batzordean urtetan lan eta ekarpen handiak egin ditugun arren, gaur egun ezin dugu berretsi; izan ere, gure proposamen asko onartu diren arren, beste batzuk kanpoan geratu dira, hala nola plan hori gauzatzeko berdintasun-teknikari nahikoak kontratatzea, eta hori marra gorria da guretzat. Ezinezkoa da plana baliabide nahikorik gabe gauzatzea. Ez dugu paper errerik nahi. Ez ditugu orain Osakidetzak daukan presa, urtetan eta legearen kontra Berdintasun Planik gabe egon eta gero, eta gainera, ezinbestekotzat jotzen dugu Plana Sexu-jazarpenaren eta Sexuan Oinarritutako Jazarpenaren Protokoloarekin batera joatea, azken hau oraindik negoziazio-prozesuan dagoelarik.