Osakidetzako zuzendaritzak eta Eusko Jaurlaritzak urteak daramatzate Osakidetzako langile-defiziten eta beraien diskurtso trinunfalistaren arteako oreka bilatzen. Diskurtso horrek osasun-sistema publikoa etengabe indartzen ari direla dio. Bitartean, ondorioak asko dira, baina ondorio guzti horiek kalitatea galtzearekin eta biztanleria gero eta gehiago nazkatzearekin batera doaz.
Hori gutxi balitz, Osakidetzak berriro ere garbi utzi du ez duela inolako errespeturik plantillarekiko eta bertako langile izan nahi dutenekiko, oraingo honetan, kontratazioan eta jatorriagatiko bazterketetan nagusi den arrazismoan sakontzeko neurriekin.
Ez dugu inolako zalantzarik dekretua sinatu dutenek ez dietela minutu bateko hausnarketa eskaini dekretuaren osagai xenofoboei. Hori oso kezkagarria da 40.000 pertsonak baino gehiagok lan egiten duten eta azken eskaintza publikoaren arabera 100.000 pertsona baino gehiagok lan egin nahi duten erakundearentzat.
Osakidetzak neurri berritzaile gisa saldu nahi du Europar Batasunetik kanpoko langileak zenbait espezialitatetan sartzea, non Osakidetzak, aurreikuspenik eta giza baliabideen politikarik gabe, profesionalen defizita eragin baituen.
Eusko Jaurlaritzak, horrelako neurriak ezartzen dituenean argi uzten du interesa dagoenean atzerritarrei buruzko legea saihesteko bideak daudela.
Trataera hori onartezina da lankide migratzaileentzat. Izan ere, Osakidetzako lanposturen bat lortu nahi duten gainerako lankideen baldintza berdinetan onartu behar da, baina onartezina da ate hori irekitzea eta ixtea, erakundearen zuzendaritzak interesaren bat badu.
Ez da ulergarria mediku batek, adibidez kardiologo bezala lan egin ahal izatea, Osakidetzari bere kudeaketa txarraren lotsak estaltzeko ondo datorkion bitartean, eta pertsona horrek, bere kontratua amaitzean, ezin izatea zeladore postu bat aukeratu, nahiz eta baldintza guztiak bete, nazionalitatea izan ezik.
Zuzendaritzak jatorriaren arabera diskriminatzen jarraituko du, postu desberdinak betetzeko izan ezik, postu horiek prekarioenak ere baitira. Jatorriagatiko diskriminazio hori bezain xenofoboa da dikriminazio hori erlaxatzea egoeraren araberako premien berotasunean eta aldi baterako. Migratzaileak ez dira erabili eta botatzeko pieza bat.
Bestalde, Osakidetzak ez du ezer berririk planteatzen, gauza asko bizi izan ditugu dagoeneko, munduan zehar barreiatuta brigada kubatarrak ikusi ditugu pandemian, sistema kolapsatuak indartzeko, Osakidetza ez da neurri berritzaile bat hartzen ari , gainera, ahalik eta modu txarrenean hartzen ari da.
Osakidetza ordaintzen ari den inprobisazioaren ondorioz, pertsona horiek prestakuntza-prozesu bat hasteko planik ere ez dute, arreta jasoko duten herritarren hizkuntza-eskubideak errespetatu ahal izateko.
Osakidetzako zuzendaritzak noraezean dabilen itsasontzi bat gidatzen dabil aspalditik, erakundeak bizi dituen gabezia handiak ezkutatzen saiatzen diren neurri guztiz inprobisatuekin.
LABek onartezintzat jotzen du neurri hori hartzean dagoen arrazakeria, eta Osakidetzako zuzendaritzari jarrera horiei uko egiteko eskatzen diogu.