Bere produktuak kanporatzen ditu, orain dela gutxi arte ONCEko saltzaileenak bakarrik izan direnak, hain zuzen ere, estanko, gasolindegi eta prentsa kioskoei emateko (CFC deritzona). Oraingoan ”11/11” kupoia eman dien bezala, aitaren egunekoa Correosi eman dio. ONCEren helburua 12.000 saltoki gehiagotara heltzea da.
Externalizazio politika hauek eta ONCEren helburu soziala ez datoz bat, eta ONCEren betiko irudia arriskuan jartzen dute, hau da, ONCEren produktuak ezgaitasuna duten pertsonek bakarrik saltzen dituztela.
Langileei salmenta kendu eta presioa sartu gehiago saltzeko. Biak batera egiten ari da, lan egunak luzatuz, baita atseden egunetan lan eginaraziz. Ezin da onartu, bere betebeharraz harro dagoen erakunde batek, langileak errentagarritasun baxuagatik zigortzea edo eta zenbaki baxuak izateagatik, kontraturik ez luzatzea, ezta pertsona itsuei ere.
Zuzendaritzak probetxua atera eta harro agertzen da sinesmen handiarekin herrialde honetako politikarien aurrean, burutzen duen betebehar eredugarriarekin. Zentzugabea da, babes kontseiluak eta Osasun eta Gizarte Zerbitzuetako Ministeritzako lehendakariak eta politikariak ez ikusiarena egiten duten bitartean, kuota patronala ordaindu behar ez duen eta laguntza publiko mordoa jasotzen duen erakunde batek, bere langileak egoera kaskar honetan tratatzea. Ezin dugu ahaztu langileen kopurua gutxitzen ari dela urtez urte (70 langile gutxiago 3 urtetan) eta honekin batera lan-baldintzak ere kaskartzen ari dira.
Mobilizazioak saltzaileen sinadura bilketa batekin jarraituko du, baita ere biztanleriari eskuorriak banatuz gure protesta plazaratuz. Ezgaitasuna duten pertsona talde honentzat beste irtenbiderik ez dagoen bitartean, lanpostu guztiak berma daitezela eskatu behar dugula uste dugu eta baita ere, lan-baldintza duinak izatea.