Indusaleko langile bat hil da abenduaren 7an, Muskizgo Petronor findegian. Lanera sartzera zihoala bihotzekoak eman, eta bertan zendu da. Honekin, gutxienez 65 langile hil dira Euskal Herrian urtea hasi denetik eta Joaquin Beltranek desagertua jarraitzen du Zaldibarreko Zabortegian duela 10 hilabetetik.
Lehenik eta behin, LAB sindikatutik, hildakoaren senide eta lankideei gure elkartasuna eta babesa helarazi nahi dizkiegu. Istripu ez traumatikoak ere lan istripuak dira. Ez dira kasualitatez izaten lan orduetan, eta ez dira zorte txarraren ondorio, enpresariek esaten duten bezala. Jakina da lan baldintza txarrak, presioak eta estresa direla bihotzeko istripuak sortzen dituzten faktore nagusienetakoak.
Gainera, dagoeneko istripu ez traumatikoak, bihotzeko eta iktusak, bilakatu dira heriotz eragin duten lan istripuen lehenbiziko gauzatzaileak. 2020 urtean hildakoen langileen %25a istripu ez traumatikoetan hil da.
Lan istripu guztien atzetik lan baldintza eta lanaren ezaugarriak daude, azpikontratazioa, erritmo azkarrak, presioa, autoritarismoa… Gaixotasunak sortu eta batzutan langileak heriotzara eramaten dituztenak.
Argi daukagu lan istripuak, traumatiko, ez traumatiko eta joan etorrikoak, ez direla zoriak edo kasualitateak sortuta, ematen diren lan harremanen, prekarietatea, lan arautegia eta azpikontratazioaren emaitza baizik.
LABen argi dugu, bizi eta enplegu duinak behar ditugu, lanetik onik eta bizirik bueltatzeko eskubidea dugu. Hau edo beste edozein lan-istripu ez dira gertakari isolatuak, langile-klasearen osasun eta bizitzaren aurretik ekonomia jartzen duen eredu produktiboaren isla dira.
Laneko heriotzekin bukatzeko bide bakarra borrokan eta antolakuntza dira. Lan harremanen eta joku arauen aldaketa batetik etorriko da aldaketa. Norabide-aldaketa behar dugu. Eredu berri bat, langileon bizitza eta osasuna lehenetsiko dituena. Horregatik, LABetik dei egiten diegu langileei lan-baldintza duinen aldeko borrokara.