LAB, SATSE, ELA, CCOO eta UGT sindikatuon oharra:
Azken asteetan izan diren mobilizazioen jarraipen masiboak argi asko adierazi du sektoreko langileak eta herritarrak asper-asper eginda daudela, eta agerian utzi du Osakidetzaren lantokietan pairatzen ari garen egoera larria; premiazko eta taxuzko irtenbideak behar dira.
Sindikatu deitzaileok behin eta berriz salatu izan dugu Osasuneko Mahai Sektorialaren egoera: informatiboa besterik ez da, eta hor ez da ezertxo ere negoziatzen. Bilerak hutsalak dira, propaganda kutsu nabarmenekoak. Egoera muturreraino eraman du Osakidetzak, alde bakarreko erabakiz sinatutako akordioak ez baititu betetzen; areago, informazioa bileren aurretik ematen die hedabideei.
Arrazoi hauek medio erabaki genuen otsailaren 24ko bileran ez genuela parte hartuko, deialdiarekin batera ez baitziguten aurrez dokumentaziorik igorri; gainera, gai zerrendan ez ziren sartu egun batzuk lehenago sindikatuok Giza Baliabideen Zuzendaritzari eskatutako puntuak, beti ere Osakidetzako arazo estruktural larriei konponbidea emate aldera landu nahi genituenak. Gainera, bileraren aurretik komunikabideei edukiaren zati bat jakinarazi zitzaien. Deialdi haren asmo bakarra greba indargabetzea zen.
Bada, testuinguru honetan aldebiko bilerak egiteko deialdiak jaso ditugu, puntu bakarra aztertzeko: “Garapen Profesionala: Aurreakordioa betetzea eta eredu berriaren lanketa”. Esan beharra dago aipatzen dena joan den uztailean Mahai Sektorialeko sindikatu batzuekin iritsitako akordioa dela, 2021eko abenduaren 31rako bete beharrekoa; haatik, Osakidetzak alde bakarreko erabakiz orain arte ez du bete. Osakidetzak gauza bakarra egin behar du: akordioa bete. Eredu berriari dagokionez, sindikatuon aldarri komuna izanagatik ere, ez da inondik ere uneotan lehentasun handiena duen auzia. Deialdian ez da txintik esaten otsailaren 17an aztertzea eskatu genituen puntuei buruz.
Horrenbestez, berriro esan behar dugu ez garela joango deitutako aldebiko bileretara, edukirik gabekoak baitira, eta ez dute aukerarik ematen lantaldeak pairatzen duen egoera larria konpontzeko neurriak hartzeko.
SATSE, ELA, LAB, CCOO eta UGT sindikatuok uste dugu ezinbestekoa dela gure aldarriei premiaz heltzea; Osakidetzak dituen arazo larriak konpontzea beste asmorik ez dugu. Horretarako eskatzen diogu benetan negoziatzeko borondatea, edukiez hitz egitea.
Egoera hain larria izanik eta irtenbideak premiaz behar direnez, Osakidetza deitzen dugu Zuzendaritzaren eta greba deitu genuen SATSE, ELA, LAB, CCOO eta UGT sindikatuen arteko bilerara, LHKren egoitzan datorren asteazkenean, hilak 9, goizeko 11etan, honako aldarriak aztertu eta negoziatzeko:
-Osakidetzaren 2023ko aurrekontua gehitzea EBko batez besteko mailaraino (BPGaren %7a), eta horren %25 lehen arretara bideratzea.
-Lantaldea osatzea milaka lanpostu sortuz, lan-kargak arrazionalizatzeko eta herritarrei kalitatezko arreta eman ahal izateko.
-24.600tik gora langilek pairatzen duten behinbehinekotasuna amaitzea, %8raino jaitsiz eta lantaldeak kontsolidatuz.
-Galdutako eros-ahalmena berreskuratu eta murrizketa guztiei atzera eragitea, Garapen Profesionalekoa barne.
-EAGetan ezarritako murrizketak kentzea: berriz ireki edota arreta ordutegiak berrezartzea.
-Erretiro, lanpostu huts, baja eta bestelako absentziak berehala, guztiz eta lehen egunetikosatzea, kategoria guztietan.
-Arrisku psikosozialen ebaluaketa eta neurri zuzentzaileen aplikazioa, arreta berezia jarrizlan-kargetan eta pandemiaren ondorioetan.
-Malgutasunerako eta lan- eta famili-bizia kontziliatzeko neurri eragingarri eta errealak.
-Irekita dauden gatazkak bideratu: Txandakako lana, ospitaleratze-osagarria (%4), osagarriespezifikoa eta Santiagoko larrialdien itxiera.
-Langileen erretiro aurreratua errazteko neurriak.
Otsailaren 25 eta 28ko greba egunen ostean ezinbestekoa da benetan negoziatzea, edukiak mahai gainean jarriz eta Osakidetzak dituen arazo estrukturalei helduz; hau ez da Osasuneko Mahai Sektorialean gertatzen.
Negoziatzeko deia egiten dugu, baina Osakidetzari ohartarazi nahi diogu ez dugula xantaiarik, ez propaganda ekitaldirik onartuko. Negoziazioa benetakoa izan behar da, mamia duena; irtenbide eta hobekuntza konkretuak behar ditugu. Bide horretan aurrera egin ezean mobilizazioei eutsiko diegu.