Nafarroan ere estatalizazioaren aurka mobilizatzeak duen garrantzia azpimarratzeko Garbiñe Aranburu, LABeko idazkari nagusia eta Imanol Karrera, Nafarroako bokaliak, agerraldia eskaini dute Iruñeako egoitzan. Estatalizazioak Nafarroan duen eragina azaltzen duen dosierra aurkeztu dugu bertan.
– NEGOZIAZIO KOLEKTIBOAREN ESTATALIZAZIOAREN ERAGINA NAFARROAN [PDF]
– IMPACTO DE LA ESTATALIZACIÓN DE LA NEGOCIACIÓN COLECTIVA EN NAVARRA [PDF]
LAB sindikatuak lanuzte eta mobilizazio eguna deitu du maiatzaren 30erako, gutxi gorabehera 120.000 nafar langileren lan baldintzak okerragotzen dituen estatalizazio prozesu mantso baino etengabearen aurka. Espainiako estatuaren esku-hartzerik gabe, Nafarroako lan harremanak Nafarroan ezartzearen aldeko egin dute Garbiñe Aranburuk eta Imanol Karrerak Iruñean emandako prentsaurrekoan.
Imanol Karrera LABen Nafarroako bozeramaileak aletu ditu sindikatuak eginiko azterketaren datuak [ikus ohar honekin batera bidalitako dosierra] eta adierazi du estatalizazioak prekarietatea ekartzen duela, Nafarroan erabaki daitezkeen lan baldintzak baino okerragoak ezartzen baititu. “Eta, alde horretatik, salatzekoa da CEN patronalaren, eta UGT eta CCOO sindikatuen jarrera. LABek eta ELAk eskaini zieten lanbide arteko akordio bat egitea, Nafarroako langileen lan baldintzak blindatuko zituena. Baina beraiek muzin egin zioten. Nahiago izaten baitute lan baldintza prekarioagoak sinatu”. Karreraren hitzetan, erasora jo behar dute nafar langileok, “miseria eta pobreziaren kontra”, “geure lan harremanak Nafarroan erabakitzearen alde”.
Garbiñe Aranburu LABen idazkari nagusiak, bere aldetik, estatalizazio prozesua Espainiako estatua garatzen ari den inboluzio politiko-sozialaren barnean kokatu du. Inboluzio horrek hiru ardatz ditu. “Batetik, autonomien muga zein den ezartzen ari dira argi eta garbi Katalunian 155. artikulua ezarrita. Bigarrenik, eskubide zibil eta politikoak urratzen ari dira. Eta hirugarrenik, eredu ekonomiko liberala inposatzen ari dira”. Aranburuk hirugarren ardatz horretan paratu du lan harremanen estatalizazioa. “Estatalizazioa ikustea kostatzen da, gutxika-gutxika ari baita gertatzen. Baina etengabe ari dira gure erabaki esparruan sartzen”. Aranbururen hitzetan, estatalizazio prozesua bultzatzen dutenek solaskide sindikalak aldatu nahi dituzte, lan hitzarmen “merkeagoak” lortzeko.
Estatalizazioari aurre egiteko, gizarte osoaren borrokaren beharra azpimarratu du Aranburuk. “Borroka soziala bizirik dago, pentsionisten, emakumeen edota beren lan baldintzen alde borrokatzen diren langileen mobilizazioetan ikus daitekeenez. Baina sindikalismoaren erronka da beste urrats bat egitea, pairatzen ari garen prekarietate mailaren tamainakoa”. Aranbururen ustez, ez dira gutxi greba orokor baten beharra azpimarratzen duten ahotsak, eta horren adibide da ekainaren 19rako CIG sindikatuak Galizian deitua duena. “Oraingoz, guk, gure aldetik, mobilizazio eguna deitu dugu maiatzaren 30erako. Eta bi orduko lanuztea ere erregistratu dugu. Eta dei egiten dugu, LABen liberatu eta delegatuetatik harago, estatalizazioaren kontra dauden langile guztiak mobiliza daitezen”.