LAB sindikatuak deituta, Nafarroako Esku-hartze Sozialeko langileek hainbat lanuzte eta mobilizazio egin dituzte sektoreko patronalak eta Nafarroako Gobernuak beren jarrerak alda ditzaten eta, beraz, Nafarroako lehen hitzarmeren negoziazioen blokeoa ken dezaten eskatzeko. Iruñeko Hezitzaile Eskolako ikasleek ere greba egin dute, Esku-hartze Sozialeko langileekiko elkartasunez.
Esku-hartze Sozialeko zentro eta zerbitzu publikoetan arreta ematen zaie adingabeei, familiei, indarkeria matxistaren biktima diren emakumeei, egoera ahulean eta gizartetik baztertuta dauden pertsonei, migratzaileei, etxegabeei, langabeei, eta abarrei. Baina zerbitzu horietako langileen egoera oso prekarioa izaten da. Ildo horretan, aipatzekoa da langileek 10 urte baino gehiago daramatzatela beren soldatak eguneratu gabe. Urte hauetan KPIaren %12ko igoerak eta soldaten izozteak langile bakoitzari erosteko ahalmenean 15.000€ baino gehiago galtzea ekarri dio.
Odoluste ekonomiko horri aurre egiteko eta Esku-hartze Sozialaren sektoreari lan-erregulazioa emateko, ANEIS patronalarekin negoziazioak hasi ziren 2019ko apirilean, non Nafarroako Gobernua behatzaile gisa ageri baita. Baina Gobernua negoziazio honetan jokatzen ari den papera negargarria da. Aurreko legegintzaldian hitzarmena finantzatzeko konpromisoa hartu bazuten ere, Maria Txibite buru duen gobernua uko egiten ari zaio aktiboki eta pasiboki. Alderdi sozialista izeneko alderdiak erraza zuen hau guztia modu egokian konpontzea, baina nahiago izan dute sektore honetako historiara pasatzea hitzarmenaren negoziazioa zapuztu nahi izan zutenak bezala. Baina ez dute lortuko.
Eta patronala ere ez da motz gelditu. Gobernuaren gibelean ezkutatzen ari da bere erantzukizuna bere gain ez hartzeko, eta mahai gainean jartzen ditu sektoreko bertze inongo hitzarmenetan -ez probintziakoetan, ez estatukoan- ez dauden eskakizunak. Eta enpresa hauek dira urtetan diru publikoa milioi askoko mozkinen formatuan pribatizatu dutenak, zuzendariei soldata inolako eskrupulurik gabe igo dietenak, ondarea eta funts propioak pilatu dituztenak, plantillak egoera jasanezinean dituzten bitartean.
LAB sindikatuak egiaztatu du erabateko blokeoa dagoela lehen hitzarmenaren negoziazioan, eta Gobernuak eta patronalak osatutako tandemaren jarrera arduragabeari egozten dio. Horregatik, aurrerapauso bat eman dugu lantokietan eta kaleetan, gure etorkizuna bermatzeko, gure eskaerei erantzuteko eta sektorea behingoz duintzeko. Eta hartara datoz egunotako mobilizazioak. Asko dugu erreklamatzeko eta, batez ere, asko dugu hobetzeko. Batasunarekin, baikortasunarekin, antolamenduarekin eta borrokarekin, zalantzarik gabe lortuko dugu.
Gutako edonor, bere bizitzako uneren batean, gizarte-zerbitzu horien erabiltzaile izan daiteke, eta egoera horretan dagoen edonori ongi zainduta egotea gustatuko litzaioke, eta zaintzailea ere ongi zainduta egotea gustatuko litzaioke. Zoritxarrez, pribatizazioak, diru publikoa onura pribatu bihurtzeaz gain, zerbitzuen kalitatearen, lan baldintzen eta erabiltzaileen eta langileen duintasunaren aurka egiten du zuzenean.