Atzo langile bil hil ziren Euskal Herrian lanean ari zirela. Batetik, kamioilari bat hil zen Galdakaon errepidean, dirudienez lan istripu ez traumatiko baten ondorioz. Bestetik, 31 urteko langile bat hil zen Gamarten (Nafarroa Beherea) egurra mozten ari zela, adar bat gainera erorita.
LAB sindikatuak, lehenik eta behin, beraien familia, lagun eta lankideei gure dolumina eta elkartasuna adierazi nahi dizkie.
Dagoeneko 2018an, Euskal Herrian gutxienez 49 langile hil dituzte euren lanpostuetan edo horien ondorioz, 4 Araban, 23 Bizkaian, 5 Gipuzkoan, 1 Iparraldean eta 16 Nafarroan.
Galdakaoko istripuari dagokionez, beste sektore askotan gertatzen den moduan, garraioan ere lan baldintzak gero eta prekarioagoak dira. Garraiolariek ez daukate giza nahiz lan gaixotasunen aurrean babes egokirik askotan, izan ere, gehiengo batean langile autonomoak baitira, edo ustezko autonomoak, eta gainera, berauek edukitako lan istripuak ez dira maiz estatistika ofizialetan kontutan hartzen. Horrela, Administrazioek beste alde batera begiratzen dute, sektoreak bizi duen prekarietate egoeraren ezagun izan arren. Izan ere kasu honetan Osalanek ez du ikerketarik egingo, trafiko istripua izan delako. Ez dute begiratu zenbat ordu lan egiten zituen langileak edo zeintzuk zien lan baldintzak eta hauen eraginak…. Segurtasun Sailetik, beste trafiko istripu bat izango balitz bezala ikertuko dute.
Gure ustez hau oso larria da, izan ere, azpimarragarria da garraiolariek jasaten dituzten lan istripu gehienek errepideetako merkantzien garraioak urte luzez pairatzen daraman prekarietatea eta desarautze basatia agerian uzten dituela. Gainera, garraiolarien eskubide eza ere nabaria da, lana mantendu ahal izateko, askotan kargatzaileen presak, ezinezko ordutegiak, gehiegizko pisudun kargak, prezio baxuak, lan egun luzeak eta atseden eza jasan behar baitituzte. Beste askotan, gainera, zamaren deskarga egitera behartuak dira. Hauek eta honelako beste hainbat arrazoi dira lana modu seguru eta duinean egitea oztopatzen dutenak, garraiolarien bizitza arriskuan jartzeaz gain. Arazo hauek dira Administrazioak behin eta berriz ezkutatzen saiatzen direnak, beste alde batera begiratuz gehienetan, beraien nahia garraio merkea lortzea baita, edozein preziotan.
Mobilizazioa ezinbestekoa da eta istripuak gertatzen direnean enpresa eta administraziei segurtasunez lan egin ahal izateko hobekuntzak eskatzeko, hortaz dei egiten diegu langileei heriotza berri honen aurrean egingo diren mobilizazioetan parte hartzera.