Saio horretan, bizi dugun egoera eta Euskal Herritik milaka kilometrora dagoen multinazional batek hartutako erabakia azaldu ditugu berriro, deslokalizazio prozesu bat gauzatzeko plan estrategiko baten barruan kokatzen dena eta helburu argia duena: mozkin-marjinak handitzea, kostuak murriztuz.
Hori dela eta, gobernuei, eta kasu honetan erakunde publikoei, bereziki Eusko Jaurlaritzari, eskatu diegu horrelako kasuetan jarduteko tresnak izan eta erabili behar dituztela.
Premiazkoa da mekanismoak aktibatzea, halakoak gertatzen direnean enpresek nahitaez itzuli behar izateko baliatu duten diru publikoa, eta, aldi berean, industria-birmoldaketa bati ekin ahal izateko, jasangarritasun ekologiko eta sozialeko irizpideen arabera, lanpostuak mantentzen direla bermatuz.
Era berean, adierazi dugu Mecanerreko langileok etorkizunerako aukera bat sortu nahi dugula itxiera-proposamenetik.
Horregatik, plantillak hasi duen trantsizio-planaren prozesua azaldu dugu. Trantsizio-planaren helburu nagusia Mecanerren industria-jardueraren jarraitutasunerako alternatiba bat bilatzea da.
Azken batean, prozesu hau industriaren, eskualdearen eta herrialdearen orainaren eta etorkizunaren aldeko apustu garbia da.
Baina ezin dugu aurrera eraman administrazioen eta gizartearen ekarpenik eta parte-hartzerik gabe. Horregatik, fabrika berreskuratzeko, alternatiba bideragarri bat proposatzeko eta eskualdearentzat trantsizio ekologiko eta sozial justua lortzen laguntzeko, ezinbestekoa da alde guztien borondatea eta konpromisoa.
Horrela, Eusko Jaurlaritzari eta alderdi politikoei honakoak eskatu dizkiegu:
- Bideragarritasun-plan hau egiten aktiboki laguntzea, dituzten baliabide guztiak eskainiz, bai teknikoak, bai politikoak.
- Uribe Kostako eskualdean eta lurraldean dauden mugikortasun-beharren (eskualdeko autobusak, metroa) inguruko aukerak aztertzea eta partekatzea.
- Lantegiaren egungo ekoizpenari alternatibak bilatzeko konpromisoa hartzea, eskualdeko eta inguruetako behar sozialei erantzuteko; lehenbailehen esku-hartze publikoa behar duen industria baten birmoldaketaren alde egitea.
- Era berean, galdegin diegu konpromiso aktiboa hartzeko Mecanerren jabetzari nahiz kudeaketari loturiko irtenbideak bilatzeko. Stellantisek fabrika uztea erabakitzen badu, Urdulizetik Stellantis bakarrik joan dadila: instalazioak (sobera amortizatuta) eta langileek bertan geratu behar dute. Izan ere, instalazio eta langile horiek dira produktiboak direnak eta industria-jarduera garatzeko gai direnak.
Horregatik, erakunde publikoek babesa eman behar dute hori guztia desegin ez dadin, kaleratzeak eta itxiera gerta ez daitezen.
Jabetzan eta kudeaketan parte hartzea da plantaren etorkizunerako bermerik handiena.