Ostegunerako, martxoaren 4rako, greba deituta dugu gizarte zerbitzuetan, “Zaintza lanak aitortu orain. Zaintza zaindu” leloarekin. Bada, Gipuzkoako Foru Aldundiaren aurrean ekintza egin dugu, deialdia zabaltzeko eta zaintza lanen aitortza aldarrikatzeko. Pintura beltza bota dugu Foru Jauregiaren aurrean, patronalak eta administrazioak sustatutako eredua irudikatzeko, non langileen lan baldintza eskasak eta zerbitzuen kalitate kaskarra nagusi diren. Donostian ez ezik, Bilbon ere egin dugu ekintza grebara deitzeko; kasu honetan, mosaiko bat egin genuen ostiralean.
Sistema publiko unibertsal, doako eta komunitario baten alde
Gure bizitzako uneren batean, pertsona guztiok mendekotasun-egoeraren batean egongo gara, laguntza beharrean, eguneroko oinarrizko beharrak betetzeko edo laguntza emozionalerako laguntza beharrean. Azkenean, zaindu egin beharko gaituzte.
Baina gaur egungo gizarte-zerbitzuen sistema ez da horretarako. Erantzukizuna publikoa izan arren, zerbitzu gehienak pribatizatuta edo azpikontratatuta daude, enpresen onura ekonomikoak onura asistentzialei gailentzen zaizkie, kasu askotan zerbitzu eskasak eskainiz, zaintza duina ezin bermatuz eta are gutxiago egoerei egokitutako zerbitzu bat. Zer esan erakundeek gainbegiratutako enpresa horiek eskaintzen dituzten lan baldintzei buruz: Txanda amaigabeak, soldata lotsagarriak, langileen osasuna larriki kaltetzen duen lan erritmoa, lan-karga eta zerbitzuaren kalitate eskasa langile faltagatik.
Besteak beste, kezkagarriak dira, erabiltzaileak duintasunez artatu ezin direlako.
Martxoaren 4ko grebak inflexio-puntu bat gehiago izan behar du zaintza-funtzioa aitortzeko borroka kolektiboan, kalitatezko zaintzak jasotzeko eskubidean. Horretarako, zuzeneko kudeaketarako sistema publiko unibertsal, doako eta komunitario bat eskatu behar da, kalitatezko zerbitzuaren eta emandako funtzioari egokitutako lan baldintzen bermatzaile gisa, prekarietate faktorerik gabe.