Sinesgaitza bezain onartezina bada ere, oraindik, lanera joatean gure bizitza arriskuan jartzen dugu. Datuak hor daude: egunero 267 lan istripu gertatzen dira, 5 minuturo bat. 2015ean 6 egunetik behin langile bat hil zen eta urtea hasi denetik beste 20 langilek bizi galdu dute lanean ari zirela. Egunero, 12 gaixotasun profesional kasu aurkitzen dira. Egoera honen atzean prekarietate asko eta prebentzio neurri gutxi aurkitzen ditugu.
Instituzioen aldetik ez dago benetako neurri eraginkorrik egoera hau konponbidean jartzeko, alderantziz, erakundeek azken hamakadetan hartu dituzten neurriek lan merkatua prekarizatu eta baliabideak murriztu dituzte gure osasunaren kaltetan. Beraz ezinbestekoa da politikak aldatu eta neurriak hartzea. Gobernuek behingoz begirale izateari utzi eta sakoneko neurriak hartu behar dituzte. Horrez gain enpresen gaineko kontrola handitzea behar beharrezkoa da lan-istripuekin zein gaixotasun profesionalekin amaitzeko.
Aldaketa horiek behartzeko mobilizazioan sakontzea dagokigu, arazoaren larritasuna jendarteratzen jarraitu behar dugu, lanera joatea ez dadin bizitza arriskuan jartzea izan.