Osasun krisiaren hasieran oinarrizko zerbitzu deituak izan ziren eremuetako milaka langilek babes neurri egokirik gabe lanean aritu zirenean, jendarteak garbi ikusi ahal izan zuen Euskal Herriko agintariek langileen bizitzak zaintzearekin duten konpromiso eskasa. Inork ez zuen uste horrelako egoerak errepikatuko zirenik; bada, oinarrizko zerbitzuetako langileak izendatuak izan diren horiek bigarren txertoa jasotzerako orduan ere politikariek duten maila eskasa erakutsi dute. Txertaketa prozesua farmazia-enpresa handien menpe jarri da, eta erakunde publikoak langileekin begirune oso gutxi adierazten ari dira.
Ziurgabetasun handia egon da eta badago, langileok erabilpen sentsazioa daukagu. Langileok ez dugu txertoak aukeratzeko nahikoa informaziorik. Espainiako Gobernuak hartutako erabaki bati men eginez, Eusko Jaurlaritzak zein Nafarroako Gobernuak langileen esku utzi dute txertoaren bigarren dosiaren aukera, Astra Zeneca enpresarekin izan diren arazoak direla medio. Gure ustez, gobernuek erakutsi duten jarrera hori onartezina da, eta oso agerian uzten du agintariek utzikeriaz jokatzen ari direla. Hori guztia gutxi balitz, administrazioari ardura kenduko dion dokumentua sinatu behar dute Astra Zeneca jarri nahi duten langileek. Zertarako behar dugu bere ardurak hartzen ez dituen gobernu bat?
Osasun krisiaren hasieran, gobernuei planifikazio falta nabaria leporatzen genien, oinarrizko langileak izendatu zituzten horiek babesteko gai ez zirelako. Gaurkoan, salaketa bera egin beharra dugu; lan munduan kutsatuak ez izatea, berriro ere, langileon esku geldituko baita.