COVID-19ren aurkako murrizketen amaierak eta udako denboraldiaren hasierak ekonomia suspertzen eta lan-kontratazioa handitzen lagundu dute, eta horri esker, Hego Euskal Herrian erregistratutako langabeziaren beherakada hiru hilabetez jarraian gauzatu ahal izan da.
Hala ere, ofizialki 158.625 pertsona daude langabezian, eta hiru kasutatik bitan ez dute inolako langabezia-prestaziorik jasotzen.
Estatuko babes-sistemak ematen duen estaldura-maila hain txikia izatearen arrazoien artean ditugu sistemaren ahulezia bera eta gurea bezalako lan-merkatu prekarioaren errealitatera egokitzeko ezintasuna. Gainera, pandemiaren ondorioz gora egin du iraupen luzeko langabeziak, izan ere, egoera horretan daude langabeen erdia baino gehiago.
Hori guztia lan-erreforma indargabetzeko nahita bilaturiko atzerapenaren eta Lanbidearteko Gutxieneko Soldataren izozteak markatutako testuinguruan gertatzen da, eta erabaki hori zigor gehigarri bat da soldata baxuenak kobratzen dituztenentzat. Bi gai horiek argi eta garbi erakusten dute gobernu koalizioan erresistentziak eta kontraesanak daudela konpromisoak betetzeko orduan.
Egoera horrekin batera, gobernuak eta CCOO eta UGT sindikatuek pentsio akordio berria adostu dute. Itun horrek PSOEk 2011ko erreforman onartutako murrizketa gogorrak sendotzen ditu, eta, gainera, pentsioen sistema publikoari beste kolpe bat emateko aukera zabaltzen du.
Egindako bidea langileriaren interesen eta pentsiodunen mugimenduaren aldarrikapenen kontrakoa da, eta horrek erantzun sendoa ematera behartzen gaitu, udazkenean pentsioen aurkako erasoa gauzatu ez dadin.