LAB sindikatutik, lehenik eta behin elkartasuna eta besarkada beroena adierazi nahi diogu langilea, bere familia, gertuko eta langileagoari.
Salatu behar dugu istripua isilean eta ezkutuan gorde izana, eta gertuko pertsona baten bitartez izan dugula honen berri. ADEGIren ordezkari nagusiak berauek dira isiltasun honen konplize nagusiak. Zergatik isilean gorde? Zeozer ari dira ezkutatzen aldatzen edo manipulatzen?
Azpikontrata bateko langile batek pairatutako istripu berri bat. Azpikontratazioa prekarietatearen oinarrizko osagaia da, eskubide falta, prebentzio neurri falta, erritmo azkarrak, presioa, koordinazio eta kontrol neurrien faltarekin batera, gutxi batzuen irabazien mesedetan.
Nazka-nazka eginda gaude, eredu honek erakartzen digun ondorioez, egoera honen erantzuleen mezu eta hitz lotsagarriekin, mozkin eta irabaziak lehenesten direnean langileen osasuna era bizitzaren aurretik.
Nabarmendu nahi dugu gertakari hauen aurrean patronalak duen ardura, eta gertakari hauen aurrean erakusten duten isiltasuna. Edo oraindik larriena dena, patronalak, Adegik eta Confebaskek, modu lotsagarrian errepide eta lan istripuak berdintzen dituztenean, zorigaitzaren ondorio balira bezala. Laneko istripuen aurrean badaude erantzuleak, ikerketaz ikerketa ikusten den moduan, ez da zorigaizto edo zorte kontua.
Erakundeei, Ikuskaritzari, Osalan eta Lan Delegaritzari dei egiten diegu behar bezalako ikerketa eta neurriak hartu ditzaten enpresa hauen aurrean, eta behar bezalako prebentzio politika ezarri eta kontrola dezaten. Beharrezko ikusten dugu eredu aldaketa, langileon osasuna eta bizi eta lan-baldintzak lehentasunezkoak izango dituen eredu ekonomiko eta sozialerako bidean .
LABetik, langileon osasuna eta eskubideen alde jarraituko dugu lanean eta borrokan.