LAB sindikatutik irmoki salatzen dugu Zambranan (Araba) baso lanetan ari zela gertatu den 38 urtetako langilearen heriotza. Hildakoa Castellongo Contrachapados Archena enpresarentzat ari zen lanean, Arabako Foru Aldundiaren azpikontrata. Azken heriotza honen aurrean, gehiengo sindikalak kontzentrazioa egingo du astezkenean, irailaren 8an, 12:00etan Arabako Foru Aldundiaren egoitzaren aurrean, Gasteizko Probintzia plazan.
Azken egunetan hil den hirugarren langilea da gaurkoa, abuztuaren 31n langile bat hil baitzen Iruñeko TRWn istripu ez traumatikoan eta irailaren 4an Gruas Burguiko 54 urtetatako R.L.R. hil zen Berriobeitin makina batek harrapatuta. Dagoeneko basogintza sektorean 6 langile hil dira aurten eta 45 langile dira, gutxienez, urte hasieratik lan istripuz Euskal Herrian hildakoak.
Lehenik eta behin, LAB sindikatutik gure babes eta elkartasuna adierazi nahi diegu hildako langilearen senide eta adiskideei.
Basogintza sektorean ematen ari den istripu tasa izugarriak hausnartzera garamatza. Arrisku altuko jarduera da berez, non makinaria astunaren erabilpena, baldintza klimatikoak, orografiak, etab arrisku nabarmenak sortzen dituen. Egungo basogintza eredu intentsiboak arrisku faktore gehiago sortzen ditu, bideragarritasun ekonomiko eskasak eragindako lan erritmoengatik, makinaria astun ez egokiaren erabileragatik edozein mendi malkarretan, aparteko ordu orokortuengatik, prebentzio planen integrazio ezagatik, etab.
Bereziki larria da egoera izan ere Arabako Foru Aldundia izan da lan horien promotorea eta azpikontrata kate batek eraginda heriotza ekarri du azken kate-begian, langile arruntean, hain zuzen.
Ramiro Gonzalez Arabako ahaldun nagusia da heriotza berri honen arduradun politikoa. Bere esku dago kontratazio pleguek lan segurtasun arauak betearazteko neurriak izatea, eta hauen kontrola eramatea eta betearaztea. Aldiz, pleguen malgutasunak hainbat azpikontratazio egitea baimendu du azken langile prekarizatuena bizitza galtzera iritsi arte.
Gaurkoan Araban egondako istripuaren arrazoiak ikertzeko eskatzen dugu; lan baldintzak, lan erritmoak, eta kontratazio pleguaren ezaugarriak. Ba al zegoen prebentzio arduradunik bertan? Erantzuleak seinalatu behar dira, politikoak zein teknikoak.
Kezkagarria eta asaldagarria iruditzen zaigu lan istripuak gero eta gehiago izatea urtez urte. Lan istripuen gorakada prekarizazio politikaren ondorio zuzena da, baita erakundeek lan osasunean egiten ez duten kontrol zehatzarena ere. Lan arriskuen prebentzioan behar diren neurriak hartuz gero, eta sortutako enplegua kalitatezkoa balitz, lan istripuek ez lukete zertan gora egin behar.
Instituzioei eta gobernuei beste aldera begiaratzeari uzteko eta behingoz lan osasun politikak errotik aldatzea exigitzen diegu, sarraski honen aurrean neurriak hartu eta lanean ematen diren istripuak ekiditzeko beharrezko diren politika errealak martxan jar ditzaten. Horretarako, interes ekonomikoen gainetik langileen segurtasuna eta bizitza bermatu behar dira.
LAB sindikatutik lanean eta borrokan jarraituko dugu langileon eskubideen, segurtasunaren eta osasunaren alde. Klase sindikalismoak erantzun irmoa eman beharra du, langileria eta gizarte osoa martxan jarriz. Horregatik, azken istripua salatzeko, dei egiten dugu langile klaseari antolatuko diren mobilizazioetan parte hartzera.
Ildo beretik, eredu justu eta langileen segurtasuna eta osasuna aintzakotzat hartuko duen marko propio baten beharra aldarrikatu nahi dugu.