Atzo, abenduak 27, Gipuzkoako metalgintzako mahaiak bildu behar zuen Donostiko CRLren egoitzan. LABek bertan egindako kontzentrazioa aitzakitzat hartuta, ADEGIko mahaiko partaideak ez ziren agertu bilera lekura. LABentzat hori aitzakia merke bat besterik ez da eta beraien asmoa, langileon kaltetan negoziaketak denboran luzatzea dela salatzen du.
Gure ustez, diotena aitzakia merke bat besterik ez da. Beraien asmoa, negoziaketak denboran luzatzea da. Metalgintzako langileok argi dugu denbora faktorea gure aurka doala. 2013ko Uztailaren 8rako akordioa erdiesten ez badugu, Estatu mailako metaleko hitzarmena edo langileen estatutua aplikatuko digute horrek gipuzkoako metalgintzako langileontzako dakartzan ondorio kaltegarri guztiekin.
Guk abenduaren 3an mahaia desblokeatzeko eta azken lan erreformaren ondorioak ekiditeko proposamena eraman genuen mahaira baina ADEGIk ez dio Espainiar Gobernuak oparitu dion lan erreforma erabiltzeari uko egin nahi eta ez ditu LABek aurkezturiko blindaia klausulak onartzen.
Gure aburuz, ADEGIko arduradunak gaur bilerara ez agertu izana oso larria da. Arduragabekeria larria. Lan harremanen marko iraunkor bat nahi dutela esaten dute baina gero, aitzakia merkeak erabiliz ez dira bilerara ere agertzen.
Argi daukagu, beraien borondatez ez dutela negoziatuko. LABek hitzarmenaren aldeko apustu garbia egiten du. ADEGIren jarrera ezkorra eta itxia ikusita mobilizazioak gogortzea beste aukerarik ez zaigu geratuko. Gainontzeko sindikatuek ere beraien jarrera argitu beharko dute. Alde batetik CCOO eta UGT sindikatuek estatu mailako esparrua edota herrialdeko esparruaren arteko hautaketa egin beharko dute. Ezin da herrialdeko hitzarmenaren alde zaudela esan eta aldi berean herrialdeko hitzarmena hankaz gora utziko duen estatu mailakoaren alde egitea.
Bestetik, % 40a baino gehiagoko ordezkaritza duen ELA sindikatuak, herrialdeko hitzarmenaren alde zer egiteko prest dagoen azaldu beharko du.
LABentzat herrialde mailako hitzarmenak eta enpresa mailako paktu edo hitzarmenak, biak ala biak beharrezkoak dira eta bata bestearen osagarri.
LABek herrialdeko hitzarmenaren alde egiten jarraitzen du eta hitzarmen horrek gipuzkoako metalgintzako langileen lan baldintza minimoak arautu behar dituela uste du, enpresa mailako negoziaketetan, konbenioaren azpitik ezer ere negoziatzen ez dela bermatzeko.
Hurrengo asteotan negoziaketak ez badu aurrera egiten mobilizazioak gogortzea beste erremediorik ez zaigu geratuko eta horretarako gainontzeko sindikatuekin batasun sindikala lortzen saiatuko gara.