LABek, amaitzen ari den 2018/2019 ikasturteko Ekintza Sindikalaren Txostena aurkeztu du gaur Bilbon, komunikabideen artean. Garbiñe Aranburu idazkari nagusiak adierazi du datorren ikasturteari begira, LABen erronka izango dela sindikalgintzatik, prekarietatearen aurkako borroka orokorragoak hauspotzea.
Xabier Ugartemendia ekintza sindikala eta negoziazio kolektiboaren arduradunak txostenaren ondorio nagusien berri eman du. 133 izan dira ikasturtean zehar LABek egindako borrokak (iaz 120 izan ziren). 65 borroketan erabili da greba eta 23tan lanuzteak, hortaz, greba edo lanuzteen presentzia borroken %66an egon da (%54 izan ziren aurreko ikasturtean).
63 borroka itxita daude, ematzeki, eta 70 irekita. Sektore mailakoak izan dira 19 borroka (7 feminizatuak eta horietariko 5 grebaren presentziarekin). Enpresa mailakoei dagokienez, 114 izan dira, 22 feminizatuak eta 16, grebak lagundutakoak.
Garbiñe Aranburu idazkari nagusiak, bere aldetik 2 ondorio nagusi atera ditu txostenetik. Batetik, “gero eta gehiago dira eskubideak aldarrikatzetik borrokatzera doan urratsa ematen duten langileak. Bestetik, “Langileek momentua ongi irakurri dute eta ondo barneratu dute borroka sindilak piztearen garrantzia zein den. Hauteskunde sindikalen urtea izanik ere, borroka sindikalek gora egin dute, hau ez da zerbait koiunturala, joera bat bat markatzen du”.
“Patronala, instituzioek, komunikabide nagusiek, guztiek elikatzen dute diskurtso berdina, konfrontazioa saihestu eta kolaborazioa behar omen da, win – win. Denok irabazi, diote”, jarraitu du Aranburuk.
Baina diskurtso hau zalantzen jarri du LABeko idazkari nagusiak, “Win – win? Hori ez da langileon egunerokoa. Batzuek poltsikoak betetzen jarraitzen duten bitartean, langileok ez gaude prest, desberdintasun sozialak, pobrezia, prekarizazioa, soldata baxuak eta soldata arrakala, emakumeon kontrako egiturazko diskriminazioa, langileak lanean hiltzera edota gaixotzera kondenatzen dituen indarkeria patronala pairatzera”.
“Langileek erabaki dute, antolatu, indarrak batu eta borrokatu egin behar dela. Borroka sindikalen berpizte bat ematen ari da, borroka sindikalak gero eta ugariagoak dira, azken bi urteetan gorakada nabarmena eman da”.
Mobilizazioaren sozialaren berpiztearen testuinguruan kokatu du Garbiñe Aranburuk borroka sindikalen ugaritze hau. “Gehiengo sozial zabala da lan eta bizi duinaren alde lantokietan eta kalean borrokatzen ari dena”.
Borroka desberdinen inguruan jarraitu du jarraian, “langileria osatzen dugun kolektibo desberdinak borrokan ari gara: lantokiz lantoki, pentsionistak, emakumeak, gazteak edota migranteak. Bakoitzak egiten dugun borroka, ez da borroka sektorial isolatu bat”, hauen arteko loturak azpimarratuz, “borroka guzti hauek badute loturarik. Oso nabarmena da, adibidez, sektore feminizatuetan ematen ari diren borrokek izan duten bultzada izugarria iazko M8 plantoaren eta aurtengo M8ko grebaren eraginez”.
“Guztiok gaude prekarietatea, pobrezia eta desberdintasun sozialak areagotzen dituen sistemaren aurka; guztiok bizitzaren jasangarritasuna erdigunean jarriko duen eredu berri baten alde”.
Aurrera begirako erronkei dagokienez, Aranburuk aipatu du “sistema honi aurre egingo badiogu, alternatibak eraikiko baditugu, urratsak ematen jarraitu behar dugu”, segidan LABek datorren ikasturtean izango dituen erronkak zehaztu dituelarik.
Batetik, “lantokiz lantoki borroka sindikalak sustatzen jarraitzea eta negoziazio kolektiboari bultzada berri bat ematea”.
Eta bigarrenik, “langile klasea osatzen dugun sektore desberdinen artean egiten ari garen borrokak bateratu eta eragile desberdinen arteko aliantzak sustatzea. Mobilizatzen ari garen langile sektore desberdinek, amankomunean hainbat aldarrikapen izan ditzakegu aberastasun banaketa orekatuagoaren alde eta bizitzaren sostengarritasuna erdigunean jarriko duen eredu ekonomiko eta sozial berri baten alde: gutxieneko soldata eta gutxieneko pentsioa, lan guztien aitortza eta lanaren banaketa, diskriminazio egoera desberdinekin amaitzeko hainbat neurri etab.”
Ideia honetan sakonduz, horrela amaitu du bere hitzartzea LABeko idazkari nagusiak: “Bi erronka nagusi hauei aurre egiteko, bizitzaren prekarizazioaren aurka lantokiz lantoki egiten dugun borrokaz harago, mobilizazio orokorragoak deitu behar direla uste dugu, sindikalgintzak erantzun orokorragoak eman behar ditu. Horrelako mobilizazioek lan munduko aldarrikapenei, pentsionisten borrokari, borroka feministari, gazte eta migranteen aldarrikapenen aldeko borrokak hauspotzeko balio duelako. Eta LABek horretarako baldintzak sortzeko erronka du”.