Hedabideetatik jakin izan dugu SEA patronalak eta UGT eta CCOO sindikatuek pasa den uztailean iragarri zuten aurreakordioa sinatu dutela. Eskandalagarria da. Lotsagarria. 6 hilabete behar izan dute adostutakoa sinatzeko? Ez, ez da batere serioa, prozesu osoa batere serioa izan ez den bezalaxe.
Dagoeneko CCOO eta UGT sindikatuak patronalaren morroiak bilakatu dira, patronalari joku zikina egin baitiote. Arabako metaleko hitzarmena hobetzeko borrokatu beharrean, borrokari uko egin eta patronalak eskatzen zuen guztiari men egin diote. Ez, sindikatu hauek ez dute hitzarmena berreskuratu, besteak beste, Epaitegi Gorenak hitzarmena indarrean zegoela argi utzi zuelako. Aldiz, hitzarmena oparitu egin diote patronalari, hau hobetzeko borrokari uko eginez. SEA patronalak erakutsitako jarrera zurrunaren aurrean, begi bistan zegoen ezinezkoa zela hitzarmen ona lortzea borroka egin gabe. Egunotan, Gipuzkoako papergintzan sindikatu guztiak batera borrokatzen ari garen honetan, Arabako metalgintzan, UGTk eta CCOOk ez borrokatzea erabaki zuten. Zergatik? Zer aldea zegoen SEA eta Adegiren artean sindikatu hauen erabakia justifikatzeko? Emaitza argia da: Gipuzkoako papergintzako hitzarmena sektoreko langile guztientzat erreferentziala den bitartean, Arabako metaleko hitzarmena Euskal Herriko metaleko hitzarmenik kaskarrena da. Beraz, SEArentzat pagotxa.
Dagoeneko CCOO eta UGT sindikatuak patronalaren morroiak bilakatu dira, patronalari joku zikina egin baitiote. Arabako metaleko hitzarmena hobetzeko borrokatu beharrean, borrokari uko egin eta patronalak eskatzen zuen guztiari men egin diote. Ez, sindikatu hauek ez dute hitzarmena berreskuratu, besteak beste, Epaitegi Gorenak hitzarmena indarrean zegoela argi utzi zuelako. Aldiz, hitzarmena oparitu egin diote patronalari, hau hobetzeko borrokari uko eginez. SEA patronalak erakutsitako jarrera zurrunaren aurrean, begi bistan zegoen ezinezkoa zela hitzarmen ona lortzea borroka egin gabe. Egunotan, Gipuzkoako papergintzan sindikatu guztiak batera borrokatzen ari garen honetan, Arabako metalgintzan, UGTk eta CCOOk ez borrokatzea erabaki zuten. Zergatik? Zer aldea zegoen SEA eta Adegiren artean sindikatu hauen erabakia justifikatzeko? Emaitza argia da: Gipuzkoako papergintzako hitzarmena sektoreko langile guztientzat erreferentziala den bitartean, Arabako metaleko hitzarmena Euskal Herriko metaleko hitzarmenik kaskarrena da. Beraz, SEArentzat pagotxa.
LABek hitzarmen honen aplikazioa zailduko du, Arabako metaleko enpresetan berau hobetuko duen proposamena aurkeztuz. Izan ere, Arabako eragin mugatuko hitzarmenak ez du sektoreko gehiengo sindikala errespetatzen, ezta langileen baldintzak hobetzen ere. LABek ez dio normaltasuna emango ohikoa ez den egoera bati, ez Araban ez inon. Irtenbidea ez dator patronalak nahi dituen hitzarmenak sinatzetik, Gipuzkoako papergintzan sindikatu guztiak egiten ari garen bezala borrokatzetik baizik.