LABek zerbitzu eta prestazio sozialen ereduan aldaketak beharrezkotzat jotzen ditu, baina aldaketa horiek murrizketak oinarri hartuta eta inbertsio soziala zama balitz bezala hartuz ezin dira etorri adierazi du.
Bistan da egungo zerbitzu eta prestazio sozialen eredua aldatu beharra dagoela. Handia da aldaketa beharra, baina aldaketak ez du balio behar murrizketa gehiago onartzeko edo inbertsio soziala eragozpen edo zamatzat hartzeko. Europan, gastu soziala handien duten herrialdeak dira krisiari hobekien erantzun diotenak. Egoeraren diagnostikoa argia da: babes sozialeko gastu publikoa Europako bataz bestearen azpitik dago; gabezia handiak dauden haurtzaro, berdintasun eta autonomia pertsonalerako politiketan; diru-sarrerak bermatzeko sistemak ez ditu sektore guztiak babesten (emantzipatu gabeko gazteak, iraupen luzeko langabetuak, hiru urteko errolda ez dutenak); prestazio sozialak pobreziaren atalasaren azpitik daude; berrordainketak; zerbitzuen pribatizazioa,… ahaztu gabe etxebizitza, enplegu eta azpiegitura erraldoiak sustatzeko politikak izaten ari diren ondorio latza pobrezia eta prekarizazio sozialean.
Beraz, LAB sindikatutik diogu prestazio eta zerbitzu sozialen eredu berri baten beharra egon badagoela, beti ere, oinarri hauen gainean: sistema indartu, eskubide subjetibo berriak onartuz, publikoa eta komunitarioaren protagonismoa, izaera integrala, duintasuna eta berdintasuna eskeini behar duena bere prestazio eta zerbitzuetan; beti ere, politika fiskal progresiboetan oinarrituta Euskal herrian bizi direnen beharren zerbitzuan.