LABeko idazkari nagusi Garbiñe Aranburuk eta idazkari nagusi ondoko Igor Arroyok agerraldia egin dute sindikatuak 2019/2020 kurtsorako zehaztuta dituen helburu eta egitasmo nagusien berri emateko, arlo sindikal, politiko zein sozialean. Era berean, Hego Euskal Herriko egoera sozioekonomikoaren berri ematen duen azterketa aurkeztu dute. LABeko ordezkarien arabera, sindikatuaren lehentasunak hauexek izango dira: lantokietan borroka sindikalak sustatzea, eredu sindikal feministan sakontzea, langileek etxera bizirik eta osasuntsu iristea bermatzea eta prekarizazio forma berriei erantzutea, besteak beste. Zentzu honetan, Euskal Herriak prekarizazioaren aurka planto egin behar duela azpimarratu dugu, lan, bizitza eta pentsio duinen alde.
Kurtso berrirako lehentasunak zerrendatu dituzte Garbiñe Aranburuk eta Igor Arroyok:
-Lantokietan borroka sindikalak aktibatzen jarraitzea. Borroka hauei esker, negoziazio kolektiboa indartzen ari gara eta prekarietatea gelditzen ari gara.
-Eredu sindikal feminista batean sakontzen jarraitzea. Azken urteetan sustatu diren borroka sindikal asko sektore feminizatuetan aktibatu ditugu. Ez dira isolatutako borrokak. Borroka hauen bitartez, agerian uzten ari gara emakumeok pairatzen dugun diskriminazio sistemikoa.
-LABentzan egiturazkoa da langileek etxera bizirik eta osasuntsu itzultzea bermatzea. Aurten, gutxienez 32 langile hil dira lan istripu baten ondorioz Euskal Herrian. Kopuru honetan ez daude amiantoaren eraginez edo beste lan gaixotasunen ondorioz hildakoak, oraindik orain datu horiek ez direlako erregistratzen. Hau guztia saihestu daiteke.
Gure ekintza sindikala indartuko dugu, prebentzio neurri eraginkorrak har daitezen eta lan gaixotasunak ikusgarri egiteko. Lan egiten jarraituko dugu, lan istripuen aurrean gehiengo sindikaletik ematen dugun erantzuna indartzeko.
-Sindikalismoa birpentsatzen jarraituko dugu:
Sindikalismoak prekarizazio forma berriei erantzun behar die; lan harremanetan ematen ari den uberizazio fenomenoaren ondorioz datorrena (riders, kellys…). Sindikatuak tresna bat izan behar du sindikalismo klasikoaren bitartez lordezkatuta sentitzen ez diren haientzat (etxeko langileak, ustezko autonomoak…).
Joan den ikasturtean, etxeko langileentzat hitzarmen bat exijitzeko ekimena abian jarri genuen, eta Nafarroan Glovoren aurka salaketa jarri dugu.
Era berean, sindikalismoa birpentsatu behar da ekosozialismoaren oinarriak gure eredu sindikalean txertatzeko. Egungo sistema kapitalistak eta heteropatriarkalak ez du ez hanka ez bururik. Larrialdi klimatikoaren aurrean, sistema aldatzea da gure borroka. Klase borroka eta aldaketa klimatikoaren aurkako borroka uztartu behar ditugu. Irailaren 27a sindikatuaren agendan dagoen eguna da.
-Sindikatuaren profil soziopolitikoa indartzea. Sindikalismoak eraldaketa sozial eta aldaketa politikorako estrategia integral bat izan behar du. Kurtso berri honetan zehar, sindikatuaren programa sozioekonomikoa osatuko dugu. Programa honetan sindikatuaren proposamen guztiak jasoko dira, beste eredu sozioekonomiko bat, lan harremanetarako eta babes sozialerako beste eredu bat, sortzen joateko. Proposamen horren baitan, ekonomia nola demokratizatu izango dugu hizpide, eta baita ere hitz egingo dugu ekoizpen eta kontsumo ereduari buruz, sektore publikoaren ereduari buruz, lan kodigo propio bati buruz, zaintzen sistema publiko bati buruz, eta abar.
Mugarri berri bat
Horiek guztiak izango dira sindikatuaren ardatz nagusiak kurtso berriari begira, aktibazio sozial garrantzitsua duen Euskal Herri batean, Euskal Herri aurrerakoi batean, Euskal Herri batean non gehiengo soziala den egungo sistema gainditzeko borrokan ari dena (pentsionistak, mugimendu feminista, gazteak, migranteak).
Joan den kurtsoa bukatzen genuen esaten borroka desberdinak artikulatzeko beharra zegoela, borroka horiek guztiak sustatzeko mobilizazio orokorren beharra zegoela. Bada, kurtso berri honetan mugarri bat jarri nahi dugu: Euskal Herriak planto egin behar du, Euskal Herria gelditu behar da, prekarizazioaren aurka eta lan, bizitza eta pentsio duinen alde.