LAB, SATSE, ELA, CCOO eta UGT sindikatuok elkarretaratzeak egin ditugu Osakidetzako hainbat zentrotan, osasun sailaren inmobilismoa salatzeko eta benetako negoziazioa eskatzeko. 11:00etarako deituta genituen mobilizazioen lehen olatua, eta bi ordu gerorako bigarrena.
Joan den hilaren amaieran, Osakidetzako langileek bi greba-egun eta kontzentrazio eta mobilizazio historikoak egin zituzten, hainbat elkarte eta gure erabiltzaileekin batera.
Greba eta mobilizazio horien helburua argia zen, negoziaziorik ezaren eta Osakidetzak ezarri duen akordioen ez-betetzeen egoera desblokeatzea. Hamar urte baino gehiago dira negoziaziorik ezaren ondorioz osasun publikoa oso egoera ahulean dagoela.
Lehen mailako arreta izaten ari da egoera hori gehien pairatzen ari den eremua, eta bertako langileak frustrazio- maila handiko kolektibo bihurtzen ari dira, herritarrek merezi duten arreta emateko ezintasunaren aurrean, hura indartzeko egiturarik eta politikarik ez dagoelako. Hainbat urtetako mobilizazioen eta greben ondoren, pandemiak lurrikara eragin du lehen mailako arretan, eta, ondorioz, premiazkoa da sakoneko politikak bultzatuko dituen inbertsioa handitzea.
Era berean, plantilla-defizit egiturazko arazoa pairatzen duen arreta espezializatua Lehen Mailako Arretaren hondatze etengabearen ondorioak jasaten ari da. Pandemiaren aurretik lan-kargak jadanik onartezinak ziren, eta gaur egun lan-kargak pazientearen kalitatea eta segurtasuna modu onartezinean konprometitzen ari dira.
Mahai sektoriala, langileen lan-baldintzak negoziatzen dituen organoa bide antzua bihurtu da. Osakidetzak propaganda-ekintza gisa erabiltzen du, eta inolako negoziaziorik gabeko informazioak mahai horri helarazten dizkio, aldi berean publiko egiteko, akordioaren ondorio balira bezala. Sarritan plantillak eta haren ordezkariok prentsaren bidez izaten dugu Osakidetzaren aldebakarreko erabaki hauen berri.
Hori dela eta, mahai sektorialetara joateari uztea erabaki dugu, harik eta gai-zerrendan hainbat hilabetetan antolatzen ari garen mobilizazioetan askotariko atxikimendu masiboak izan dituzten aldarrikapen garrantzitsuenak jaso arte.
Egoera bideratzeko azken saiakera martxoaren 9an egin genuen. Egun horretan dei egin genion Osakidetzari Lan Harremanetarako Kontseiluan bilera bat izateko, non gutxienez negoziazio-metodologia bat adostuko zen, hartu beharreko premiazko neurrien negoziazioari duintasunez aurre egin ahal izateko. Osakidetza ez zen bilera horretara joan.
Ezinbestekoa da mobilizatzea negoziazio hori eman dadin, eta negoziazioa langileentzako duintasun-parametroetan eman dadin. Osasun publikoari eragiten dizkioten mehatxu larriak egiturazkoak dira, eta dagoeneko ez dira nahikoa orain arte aplikatu diren neurri partzialak. Partxe horien eta urteetako negoziazio-falta horren ondorioz, langileen %50 baino gehiago behin-behinekoak dira, eta, egiturazko milaka lanpostu falta direnez, ematen den arretaren kalitateak nabarmen egin du behera azken urteotan.
Horregatik guztiagatik, Araba, Bizkaia eta Gipuzkoako lehen mailako arretako eta arreta espezializatuko hainbat zentrotan mobilizatu gara.