Elkartasuna adierazi eta borrokarako deia egin nahi diegu, La Navalen euren etorkizuna arriskuan duten langileei, eta bereziki jadanik kanpo gelditu direnei. La Navalekoa atzetik datorren egoera da. Pribatizazio prozesuak gero etorriko zenaren oinarriak ezarri zituen: estrategikoa beharko lukeen sektore baten porrota, bestelako interesak dituzten akziodunen kudeaketaren ondorioz.
Lanpostuen prekarizazioa eta azpikontratazio basatiaren aldeko hautua egin dute. Erabat baztertzen dugu azpikontratazio basatian oinarritutako enpresa eredu hau, prekarietatean oinarritua eta ez inbertsio eta balio erantsian. La Navalek 2.000 langileri eragiten die zuzenean, bertako langile izan, izan azpikontrata edo kontratako langileak. Hilabeteetan soldata kobratu ez duten langileak, jadanik ontziolatik kanpo dauden azpikontratatutako langileek ere konponbidearen parte izan behar dute.
Ez dakigu Eusko Jaurlaritzarentzat ontzigintza sektorea estrategikoa den, eta industria politika falta hau oso larria da Euskal Herriarentzat. Izan ere, enpresen ondoan egotea omen da bere industria politika, instituzioei dagokien interes sozialaren defentsari uko eginez. Gurea ustez badago zerbait egiterik, beste industria politika baterako proposatu genuen dekalogoan azaltzen genuen moduan.
LAB argi posizionatzen da. Ontzigintza sektore estrategikoa da Euskal Herriarentzat, Ezkerraldean sortzen duen enpleguagatik, eta batez ere, industrian bertako beste enpresekin sortzen dituen sinergiengatik. Baina etorkizuna izan dezan, jadanik egiten ez diren itsasontzi handiak egiteko merkatura jo behar da, kudeaketa on baten bidez. Ontzi handiak egiten da punta puntakoa La Naval, eta eman den kudeaketaren ondorioz (akziodunek euren beste enpresetan jarri duten lehentasuna) ez da ontzi handiak egitearen aldeko apustua egin.
Ekonomikoki, gastu finantzieroek ito dute La Naval, eta horregatik berrestu nahi dugu banka publikoari uko egin izanak, egoerahauetarakoezinbestekotresnabatezizateaekartzenduela. Berezikilarriada,kontutanizatenbadugu,Kutxabank zeharka La Navaleko akziodun dela. Finantziazio tresna publikoak eta banka publikoaren aldeko apostua beharrezkoak da.
Momentu honetan, Del Dago enpresariaren desagerpenak lehertu du egoera. Orain, Eusko Jaurlaritzak dio ez duela ardurarik, baina Del Dago enpresariaren aldeko apostua egin zuen, beste behin Euskal Herrikoa ez den kanpoko kapitalaren sarrera bultzatuz.
Horregatik, hartzekodunen konkurtsoa aurkeztu hala ez, ondorengo neurriak hartu behar direla adierazten du LABek:
1-Azpikontratako langileak interlokutore bezala aitortuak izatea eskatzen dugu instituzio eta eragileen partetik.
2-Ontzigintza sektorearen aldeko apostua zehaztea Jaurlaritzaren partetik Industria Plan batean.
3-Akzioen kontrol lokala eta publikoa bermatzea, Jaurlaritzaren Kapital Arriskuko Sozietate baten bidez.
4-La Navalerako bideragarritasun plana, ontzi handien eraikuntza, lan baldintzen bermea eta finantzazio plan baten oinarrituta.