Mariana Urcuyok, LABeko etxeko langileen atal sindikalaren arduradunak, eta Cristian Urzainquik, LABeko sektore soziokomunitario kideak, gogoeta egiten duten gaur Gernikan salatuko dugun egoeraren inguruan.
Lan-eskubideak betetzea eskatzea izan da barne-erregimenean ari zen etxeko langile bat etxebizitzarik gabe geratzea eragin duena Ez du axola izan kide horrek alaba adingabe bat izatea bere ardurapean, ezta lan egindako urteek ere. Sinestezina ematen duen arren, benetan gertatu da eta oso gertu harrapatzen gaitu, Busturialdetik Euskal Herriko edozein txokotara.
Tamalgarria da ez dela kasu isolatu bat, eta horrek gizarte-politiken krudeltasuna eta politika horiek aplikatzen direnean dauden desberdintasunak agerian uzten ditu, batez ere hainbat emakumerentzat*, familiak eta haien eskubideak bermatu eta babestu beharko lituzketen erakundeen mugiezintasunaren eta konplizitatearen biktima baitira.
Urtebete pasa da azaroaren 30eko Greba Feminista Orokorretik. Egun horretan zaintza erdigunean jarri genuen eta zaintzen pribatizazioarekin negozioa egiten dutenak seinalatu markatu. Horregatik, higiezinen agentzien eta erakundeen praktika arrazistei eta espekulatzaileei aurre egiteko garaia da. Guretzat, langile-klasearentzat, denontzako lan-eskubideak eskatzea pertsona guztientzako etxebizitza duina exijitzea ere bada.
Honelako egoeren aurrean geure buruari hurrengoa galdetzen diogu; non dago erakundeen laguntza eta babesa zaintza-sistema honen bazterkeria eta praktika esklabista okerrenak ezagutu eta ikusezin bihurtutako emakume* langile hauentzat?
Non daude herritarren eskubideak? Baldintza-berdintasunaz hitz egin al dezakegu pertsona migratuek etxebizitza eskuratzeko aukerarik ez badute?
Non daude politika sozialen sistemak ahaztutako emakume* hauek ordaintzen dituzten zergetatik ateratzen diren zerbitzu sozialak eta aurrekontuak? Nahikoa da hipokresia eta informazio faltsuaz.
Pertsona guztiontzako eskubideak eskatzen ditugun bezala eskatzen ditugu bizitza bizigarriak. Gaur egun, inoiz baino beharrezkoagoa eta premiazkoagoa da lan eta bizi-baldintza duinak izatea. Horregatik, exijitzen dugu erakundeen aurpegi-garbiketekin amaitzea eta etxeko eta zaintzako langileek beren lan-baldintzak arautzeko esparrua izan dezatela, eta, horregatik, borrokan jarraituko dugu, etxez etxe zein auzoz auzo. Etxeko langileentzat hitzarmena orain!
Esplotazioaren aurrean isilik geratzea ez da aukera!
Mobilizazioa Gernikan bere eskubideak aldarrikatzeagatik kale gorrian gera daitekeen etxeko langile bati elkartasuna adierazteko
Langilea Mendatan ari da lanean, barruko erregimenean, eta kale gorrian geratzeko arriskuan dago, adin txikiko alaba batekin. LABek elkartasun mobilizazioa egingo du gaur, urriaren 15ean, Gernikako Udaletxe plazan, 18:00etan “Etxeko langilerik ez eskubiderik gabe. Lan baldintza duinak eta etxebizitza eskubidea denontzat” lemarekin.
Aipatu langileak soldaten inguruan zor zitzaiona jasotzea eskatu zion enplegatzaileari. Eta honek, langileari erantzun zion ez zituela bere eskariak beteko. Honen ondoren, lanpostuari (eta ondorioz, etxebizitzari) uko egitea erabaki zuen langileak eta enplegatzaileari adierazi zion urriaren 15a izango zela bere azken eguna.
Honen ondoren, etxebizitza bila hasi zen, eta ez zuen lortu inork etxebizitzarik alokatzea eta pentsa dezakegu langile migrantea izateak izango zuela eraginik honetan. Bere ardurapean dagoen adin txikiko alabarekin kale gorrian geratzeko arriskuaren aurrean, gizarte zerbitzuetara jo zuen, baina hemen ere ez zioten arazoa konpondu.