LABeko idazkari nagusi ondoko Igor Arroyok eta Ipar Hegoako analisien arduradun Oihana Lopetegik agerraldia egin dute, egungo egoera sozio-ekonomikoaren inguruko “Ikusmiran” txostena aurkezteko eta sindemia egoerak eskatzen dituen premiazko neurriak aldarrikatzeko: enplegu politika publiko bat, zerbitzu publikoen aldeko apustu sendo bat eta zerga politika berri bat.
Igor Arroyoren esanetan, “langileok bizi dugun krisi hau ez da orain sortu, ez du koronabirusak sortu. Langileriak bizi duen krisia aspalditik dator, gutxienez 2008tik. Urte hortatik aurrera, euskal langileon lan eta bizi baldintzak okertu egin dira nabarmen”.
Langileon krisiaren aterabidea ez datza Barne Produktu Gordinaren gora-beheretan, baizik eta bestelako adierazletan: soldaten zenbatekoa, erosmen ahalmena, zerbitzu publikoetako ratioak, etxebizitzaren bataz besteko prezioa… Adierazle horiek hobetzeko, euskal instituzioak egiten ari diren politika publikoak aldatu beharra dago.
Zentzu honetan, LABeko idazkari nagusi ondokoak premiazko hiru neurri exijitu ditu gutxienez: enplegu politika publiko bat, zerbitzu publikoen aldeko apustu sendo bat eta zerga politika berri bat. “Orain egiten dena ez da enplegu politika publikoa, eremu pribatuaren esku uzten da enpleguarekiko ardura”, adierazi du.
Zerbitzu Publikoei dagokienez, instituzioek langileon osasuna, zaintza, hezkuntza, etxebizitza edota prestazio sozialak bermatu behar dituztela nabarmendu du: “Lotsagarria da pandemia hasi eta urtebetera osasun eta zaintza sistema publikoan egindako inbertsio eskasa, edota osasun baliabide pribatuen gaineko kontrol publikoa hartu ez izana. Lotsagarria da zerbitzu publikoetan dagoen behin-behinetakosun tasa. Ulertezina da nolatan ez zaio heltzen behingoz Euskal Herrian bizi dugun zaintza krisiari”.
Enplegu politika zein zerbitzu publikoen garapena finantzatuko duen zerga politika berri bat ezinbestekoa dela azpimarratu du Igor Arroyok: “Gehien dutenek gehiago ordaintzea, bidezkoa ez ezik, are eta beharrezkoagoa da oraingoa bezalako larrialdi egoeran”.
Era berean, kaleratzeak nahiz prekarizazio prozesua errazten duen lan erreforma bertan behera utzi beharra dagoela esan du: “Lan erreformaz baliatzen diren Confebask eta CENi aurre egin beharra dago; ez dira patronalarekin akordio merkeak bilatzeko garaiak, baizik eta patronalarekin konfrontatzeko garaiak”.
Egoera aztertuta, euskal instituzioen borondate falta ikusita, borroka fase bat beharrezkoa dela berretsi du: “Aktibazio sozial eta sindikala beharrezkoa da politika publikoen norabidea aldatzeko”.
Bada, LAB bere ildoan berresten da: “Bagoaz borrokatzera, bagoaz politika publikoak aldatzera, bagoaz trantsizio ekosozialista eta feministari ateak irekitzera. Hori da Maiatzaren Lehenean adieraziko duguna. LABek antolatutako hogeita hamar bat mobilizazioetan parte hartzeko gonbidapena luzatzen diogu guk egiten dugun apustuarekin bat datozen langileei. Izan dadila Maiatzaren Lehen hau borroka aro berri baten erakusgarri”, erantsi du idazkari nagusi ondokoak.