Iberdrola eta oro har oligopolio elektrikoa egiten ari diren xantaia salatzen du LABek, eta baita bertako patronalaren lankidetza estrategia honetan eta EAJk oligopolio elektrikoaren interesak lotsagabeki defendatzea. Energia sektorearen jabetza eta kontrol publiko eta soziala izatea urgentea eta estrategikoa da.
Iberdrolak 2020an 3.610,7 milioi euroko irabaziak izan zituen. Urtero etekin ekonomiko izugarriak dituen oligopolio elektrikoak iragarri diren neurri gutxi batzuen aurrean hartutako jarrera oldarkorrak āatzoko Ignacio Sanchez Galanen adierazpenakadibide- etaenergiaberriztagarrietaninbertsioamugatzekomehatxuakargiadieraztendulapurbanda honek duen botereari muga jarri behar zaiola eta ezin diegula utzi haien eskutan gauzatu behar den trantsizio energetikoa (NextGenerationEU funtsekin egin nahi den bezala).
Gainera, egoera honetan, bertako patronala jokoan sartu da eta egoera baliatu nahi du. Sidenorrek gelditzeko hartutako erabakia lotsagabekeria hutsa da. 2016tik 103.650.000 euro bere bazkideen artean banatu dituen enpresak sinetsarazi nahi digu fabrika etetea besterik ez duela? Erabaki honek norbait kaltetzen badu langileak kaltetzen ditu, eta ez dugu uste Sidenorren apustua oligopolio elektrikoaren praktika mafiosoen kritika sakon bat egitea denik. Eta beste behin, patronala non, EAJ hor. Argindarraren prezioaren inguruan zerbait esan behar dutenean enpresa handi hauen alde egiteko izan da. Beste behin langileok ordaindu beharko dugu putre hauen diru gose aseezina?
Argindarraren prezioarekin gertatzen ari dena egungo sistemak dituen krisi eta hutsuneen adierazgarri nabarmena izaten ari da. Madriletik hartu diren neurriak urrats bat dira baina ez dira nahikoa. Energia sektorearen jabetza eta kontrol publiko eta soziala izatea urgentea eta estrategikoa da, eskubideekin negozio egiteari utzi diezaioten. LABen ustez, hemen eta orain egoerak behar duen erantzuna emateko garaia da. Bere burua āinoizko gobernu aurrerakoienaā bezala izendatu duenak ere ez du behar bezalako neurririk hartzeko gaitasunik ez eta borondaterik izan, eta beste behin euskal langileok oso gutxi espero dezakegu han hartzen diren erabakietatik.
Langileoi dagokiguna eskuratzeko unea da. 2008ko krisitik atera gabe, pandemiaren ondorioak gure bizkarrean jarri nahi dituzte; argindarra, gasolina eta oinarrizko ondasunen prezioa gora doa, eta oro har langileon bizi baldintzak okertuz gutxi batzuen poltsikoak betetzen jarraitzen dute. Aski esateko unea da. Arrazoiak soberan ditugu eta baita indarra eta gaitasuna ere: orain greba orokorra!