Hemodialisiaren arloko burutzak Unitateko arduradunen baldintzarik gabeko laguntzarekin egin nahi duen bateratze-proiektuak argi erakusten du zein den Nafarroako Ospitalegunean ezarrita dagoen jarduteko modua. Proiektu horrek ez du langileen babesik, nagusien inposaketatzat hartzen dutelako eta hobekuntzarik ekarriko ez duelako ez herritarren arretari begira, ezta langileen lan-baldintzetan ere. Nafarroako Ospitaleguneko Zuzendaritzaren oniritzia ere ez du, baina, hala ere, Zuzendaritzak onartzen du burutza batzuek erabakiak hartzea negoziazio guztien gainetik.
Zuzendaritzak ongi baino hobeki ezagutzen ditu Ospitalegunean bateratze-prozesuek edo bateratze-saioek izan dituzten ondorioak, kasu askotan kaltegarriak izan baitira. Adibidez: Larrialdien bateratze kaotikoa, bukatu gabe gelditu den Zainketa Intentsiboen proiektua, pediatria unitateena, eta abar luze bat.
Hemodialisi Zerbitzuko langileek adierazi digute oso kezkatuak daudela arlo horretako burutzak bere proiektu partikularra garatu nahi duelako, herritarren eta langileen premietatik oso urrun dagoena. Zalantza handiak dituzte proiektu horrek pazienteen asistentzia-kalitatea hobetuko ote duen. Gainera, argi dute erizaintzako lanaren ezegonkortasuna areagotuko lukeela; izan ere, langile horien txandak aldatu nahi dituzte, hobekuntza gisa aurkeztuz, baina, egiaz, lanaldi partzialen aldeko beste apustu bat baino ez da, eta ez da inoiz planteatzen plantilla egonkortzea.
LABek defendatzen du beharrezkoa dela plantillak behar bezala dimentsionatzea eta Bideko Ama Birjinaren Ospitalea egokitzea, azpiegitura batzuk egoera kaskarrean daudelako eta premiazko inbertsioak behar direlako baliabideetan, azpiegituretan eta langileen arloan. Arloko burutzari eta unitateko buruari eskatzen diegu “adabakiak” jartzeko politika alde batera utz dezatela eta behar bezala azter ditzatela, behingoz, plantillaren beharrak. Bada garaia plantillak egonkortzeko eta lanaldi partzialeko lanpostuak lanaldi osoko lanpostu bihurtzeko (lanaldi partzialeko lanpostu gehiegi daude, eta langile batzuek urteak daramatzate egoera horretan).
Era berean, pertsona bakarreko proiektu hori berehala geldiaraztea eskatzen dugu, langileengan babesgabetasun-sentimendu sakona eta erabateko desatxikimendu-sentsazioa sortzen ari baita, haien ekarpenak ez baitira kontuan hartu.
Horrekin batera, LABek proposatzen du bideragarritasun-azterketa bat egitea Lizarrako Garcia Orcoyen Ospitalean ere hemodialisi-zerbitzu bat instalatzeko. Horrela, egunero Iruñera joan behar duten pertsonek aukera izanen lukete zerbitzu hori eskualdean bertan jasotzeko, eta horrek Nafarroako Ospitaleguneko bi unitateen lan karga arintzen lagunduko luke.
Ez da LABek adostasunik gabeko proiektuak ezartzearen ondorioz sortzen den lan-prekarietatea salatzen duen lehen aldia: behin-behinekotasuna handitzea, langile finkoek ihes egitea… Gainera, kasu honetan, oso kontuan izan behar ditugu bai jasaten ari garen krisialdia, bai Ospitalegunean bertan izan ditugun esperientzia negatiboak.
Nagusi batzuen erabakiek –konparazio batera, pool-covid langileen hasiera bateko kudeaketa txarra, ama arloan dauden arazoak, Larrialdiko zainketen Zuzendariordetzaren kudeaketa penagarria – argi uzten dute Ospitaleguneko zuzendaritza berriari lan handia geratzen zaiola aspalditik datozen inposizio-jarrerak demokratizatu nahi baditu.
Egungo nagusiak, gainera, hilabete hauetan daukagun ziurgabetasun-egoera aprobetxatzen ari dira aldaketak egiteko, langileen akidura fisiko eta psikologikoaz baliatuz.
LAB sindikatutik uste dugu ez dela une egokia horrelako aldaketak egiteko, eta Ospitaleguneko Zuzendaritzak ez luke onartu behar langileen kalteberatasun-egoera hau aprobetxatzea horrelako proiektuak gauzatzeko, ez baitute inolako adostasunik. Horregatik, LABek tinko jarraituko du langileentzat eta herritarrentzat hobekuntza argia eta adostua ekartzen ez duten jarrerak eta erabakiak salatzen, eta, aldi berean, burutzak demokratizatzearen alde eta langile guztiek unitateen funtzionamenduan parte hartzearen alde egiten jarraituko dugu.