Enpleguko zerbitzu publikoetako bulegoetan jasotako datuen arabera, Hego Euskal Herrian 216,235 pertsona daude langabezi egoeran, eta erdia baino gehiago, hau da %52,5a emakumeak dira.
Kontrapuntu gisa nabarmendu behar da azaroan gizarte segurantzako afiliatu kopuruak behera egin duela, lau lurraldeak kontutan hartzen baditugu 75 pertsona gutxiago dago izena emanda, batez ere Nafarroan izandako atzerapenaren ondorioz, 1.008 afliazio gutxiago.
Langabezia eta gizarte segurantzako afiliazioak daukaten kontrako bilakaerak erakusten du langabezi datu ofizialak azaltzeko badirela enplegu sorrerarekin lotuta ez dauden beste faktore batzu; adibidez, emigrazioa arrazoi ekonomikoengatik, langabetuak amore ematea, ikasketak luzatzea eta populakuntzaren zahartzea.
Edozein kasutan, garrantzitsua da ikustea sortzen den enplegu eskas horren lan baldintzek okerrera egin dutela. Hain zuzen, azken erreformek lan merkatuaren oinarriak mugitu dituzte eta enplegu merke eta prekarietate altuago baterantz garamatzate.
Izan ere, enplegu sorreraren ritmo hau neurri haundi batean lanaldi partzialeko kontratazioekin lotuta dago, tresna oso eraginkorra dagoen enplegua pertsona gehiagoren artean banatzeko, baina alferrikakoa lan gehiago sortzeko. Gainera, lanaldi partzialeko enpleguetan lan orduko soladata lanaldi osoko enpleguetan bainoa % 33,7 baxuagoa da batazbeste.
Hala ere, aldi-baterako lan kontratazioetara jotzeko joerak sortu duen dualidade problemak irtenbide gabe jarraitzen du. Honela, Hego Euskal Herrian sinatu diren kontratuen %93a aldi-baterakoak dira.
Bestalde, Europako Banku Zentraleko buruak berak, Mario Draghik, ohartarazi du “lan merkatura iritsi berri direnen soldata errealak 80. Hamarkada amaierako mailetan kokatzen direla”.
Honela ari dira langile klasea pobretzera daramaten oinarriak jartzen, lan pobreziak argi uzten duen bezala, hau da, enplegu bat duten pertsonak baina beren beharrei aurre egiteko diru sarrera nahikorik gabe.
Eta bien bitartean, langabeziagatik jasotzen den babesa piskanaka piskanaka ahultzen doala ikusten dugu. Gaur egun, langabezian dauden 4 pertsonatik batek bakarrik jasotzen du ordaindutakoaren araberako prestazioa, eta %55ak ez du inolako langabezi prestaziorik jasotzen.
Egoera honetan, beharrezkoa da aurrekontu politikak palanka moduan erabiltzea politika sozialetan eta zerbitzu publikoetan inbertsioa indartzeko porrot egin duten murrizketa sozialen estrategiaren atzean izkutatu ordez.