Maiatzaren 17a lesbo-, homo-, trans- eta bifobiaren kontrako eguna da. Salbuespen egoera honek are gehiago konfinatuarazi gaitu asko, sexu aniztasuna askatasunez bizitzeko genituen apurrak desagertuta. Etxeak arrotz eta etsai, LGBTIQ+ pertsonentzako prozesuak paralizatuta, zerbitzu publikoetarako sarbidea etenda… heteroaraua erdigunean duen konfinamendu eredu honek LGBTIQ+fobia kasuak etxean, lanean eta kalean areagotzea besterik ez dakar.
Behin baino gehiagotan salatu dugu, covid-19ak ekarritako krisi hau ez dela berria, askatasunez bizitzeko aurretiaz genituen baldintza, aukera eta zerbitzuak oso mugatuak eta urriak zirela. Argi daukagu: gure gorputz eta identitateak behin eta berriz erasotzen, urratzen eta zapaltzen dituen sistema zisheteropatriarkala da birusa, eta beraz, ez, ez dugu normaltasunera itzultzeko asmorik. Eta ez dugu nahi ere estatu zapaltzaileen garbiketa bilatzen duten normaltasun berririk, kapitalismo arros, more, berde ez ortzadarrik.
Oso kezkatuta gaude lan eremuan hartutako neurriek, beste behin ere, kolektibo zaurgarrienak eta bazterrekoak kolpatzen dituztelako gehien. Halaxe ikusten ari gara: LGTBIQ+ pertsona askok lana galdu dute, sexu-langileenganako bazterkeria muturrekoa izaten ari da, eta oro har, lan munduaren ezegonkortasun eta segurtasun eza handiago denez zein beldurra erraietaraino sartu digutenez, lantokietan askatasunez bizitzera ez gara ausartzen, LGTBIQ+ pertsonek eta emakumeek pairatzen dugun soldata arrakala izugarri handitzea eragiten ari da, eta azkenik, aurrez trans pertsonen langabezia tasa altuaren datu kezkagarria are gehiago larriagotzen ari da.
Enpresek gure aniztasun sexualarekiko inongo diskriminaziorik eman ez dadin baldintzak bermatzeko derrigortasuna dute. Beraz, kaleratze gehiagorik ez, pertsona transen lanerako sarbidea bermatzeko eta soldata arrakalarekin amaitzeko politikak martxan jartzea exijitzen dugu, eta hala dela ziurtatzeko gainean izango gara. Ez dugu onartuko osasun krisiaren aitzakipean enpresen ezkutuko eraso Lesbo-Homo-Trans-Bifoborik!
Gainera, egoera hau larriagotuko duten neurriak iragartzen ari dira jada instituzio publikoetatik, aurrekontuetako gastu sozialak indartzea tokatzen den honetan, zerbitzu publikoak eta beraz, berdintasunerako eta LGBTIQ+ fobiaren aurkako politiketan murrizteari ekingo baitiote. Onartezina da. LABen argi dugu krisi anizkoitz honi erantzuteko eta betikook ordain ez dezagun, gaur ezinbestekoa dela ikuspegi intersekzional batetik antolattu eta erbakiak hartzea, eta etxe, kale eta lantokietan sexu eta genero askatasuna bermatuko duten neurriak martxan jartzea.
Era berean, sistema kapitalista heteropatriarkalaren beldurraren hedapen eta gorrotoaren sustapenaren birusaren aurrean, elkartasun sareak, elkarren zaintza, langile antolakuntza, ekintza kolektiboa, proiektu askatzaileak eta bizitza erdigunean jartzeko harremanen goxotasun beharra sentitzen dugulako lanean eta borrokan jarraituko dugu.
Lan munduan ere sexu aniztasuna askatasun osoz!