LAB, ELA eta UGT sindikatuok deituta, martxoaren 15, 16, 17 eta 18 egingo ditugu grebak. Patronalari eskatuko diogu unea dela hitzetatik ekintzetara pasatzeko, unea dela soldata-arrakalarekin amaitzeko.
Hauxe da greba iragartzeko egindako agerraldian esandakoak:
Gipuzkoako eraikin eta lokalen garbikuntzako hitzarmenak 5.000 langile ditu. 5.000 langile; horietatik % 80 emakumeak dira, eta kontratu partzialak dituzte. Guk garbi daukagu, garbikuntzako pandemia prekarietatea da. Berriro ere emakume aurpegia duen prekarietatea.
Pandemiak iraun duen bitartean, 5.000 langile horiek lantegiak, egoitzak, osasun-klinika pribatuak, supermerkatuak, garraio publikoa… garbitzen aritu dira, gizarteak pandemia horretatik ahalik eta modu seguruenean biziraun zezan.
Ondo dakizuenez, pandemiak iraun bitartean ez da garbiketa-jarduera gelditu, indartu baizik. Zergatik? Agintariek funtsezkotzat jo gaituztelako, funtsezkotzat, gizarteak eta ekonomiak beren jarduera modu seguruan jarraitu ahal izateko.
Baina, nola da posible funtsezko zerbitzu batek % 28ko soldata-arrakala izatea? Kale-garbikuntzako gizonek guk baino 5.000 euro gehiago kobratzea? Hori da egungo sistemaren koherentzia-maila.
Gure pandemia ez da COVID-19ra mugatzen, hau da, gure pandemia nagusia perakrietatea da, eta horretarako ez dago borroka ez den beste txertorik. Emakume aurpegia duen prekarietateak, sistema depredadore bateko estamentu matxista eta kapitalistek bultzatuta, pandemian zehar (zerbitzu publikoak argalduz) bizitzak jokoan ondoren, ez du nahikoa, eta orain, langile klasearen bizi-baldintzen eta, bereziki, garbitzaileen baldintzen aurka doa.
Baina sistema hori ez da erakunde abstraktua, hezur-haragizko agenteak ditu, botere publikoa eta ekonomikoa dutenak eta beren pribilegioak babesteko elkar hartuta jarduten dutenak. Esplotazioan oinarritutako azpikontratazioaren alde egiten duten politikariak eta enpresak. Soldata-arrakalarekin amaitu behar dela esanez publizitate-kanpainak egiten dituztenak, edo martxoaren 8an desberdintasunarekin amaitu behar dela esaten dutenak, soldata-arrakala hori bera sustatu eta ematea ahalbidetzen dutenak dira. Epaitegi eta komisaldegietako garbitzaileek egin zuten 9 hilabeteko greba gogoratzerik besterik ez daukagu, Eusko Jaurlaritzako sailen (Lana eta justizia eta barne sailak hurrenez-hurren) erabakia baitzen diskriminazioa egoera honekin amaitzea.
Aipatu dugunez, garbikuntzak ez du bere jarduera eten konfinamendu-garaian, eta gu, gure beldur eta segurtasunik ezarekin, gure lanpostuetara joan gara. Gure lanpostuetara norbera babesteko ekipamendurik gabe joan gara, inolako babesik gabe. Lantegiak, egoitzak, supermerkatuak… EPIrik gabe garbitzen aritu gara, baina gu gure lanpostuetara joan gara.
Eta zer dio patronalak guzti honen aurrean?
Patronalak soldata arrakala aitortu gabe jarraitzen du, garbitasun feminizatuari balioa kentzen dio, baina ez hori bakarrik, beste urte batzuetan adina irabazi ez dutela izan eta 2019 eta 2020rako % 0ko igoera proposatu digute.
Urtarrilean eginiko bi eguneko grebaren ondoren, eskaintza %0,5 igo da 2021 eta 2022rako, %1ko eta %1,5ko eskaintzarekin 2021 eta 2022rako hurrenez-hurren. % 0 sektorearen jarduera gelditu ez denean? KPI-ri inungo erreferentziarik egin gabe, hortaz, erosteko ahalmena ere bermatu gabe.
Ez hori bakarrik, 2020ko irabaziei buruz galdetzean, patronalak esan du oso garai gogorra izan dela eta diru asko inbertitu behar izan dutela norbera babesteko ekipamenduetan. Benetan ausartzen da hori esatera? Nora bideratu dituzte NBEak? Patronalaren bulegoetara? Izan ere, langileek, askotan, lan-ikuskaritzaren bidez erreklamatu behar izan dituzte NBE horiek, 200 garbiketarako erabilgarriak diren maskarak ematen direlako. Gaur egun, langileek erosi behar izaten dituzte maskarak gehienetan, enpresek ez dituztelako behar adina hornitzen. Benetan ausartzen al da patronala norbera babesteko ekipamenduen gastuari leporatzera, soldata ez igotzeko?
Jarrera hori probokatzailea eta onartezina iruditzen zaigu. Nazkatuta gaude. Nazkatuta gu mespretxatzeaz, ez haintzat hartzeaz. Garai latz hauetan gizarte hau sostengatu duen lubakietako bat gara. Ez dugu txalorik nahi, lan-baldintza duinak nahi ditugu, gure lanpostuetara seguru joan nahi dugu, errespetatuak izan nahi dugu eta soldata-arrakalarekin amaitu nahi dugu! Gainera, oraintsu ikusi dugu posible dela egoera hoenkin amaitzea. Zarautzko udaleko garbikuntzako akordioz ari gara, aurreko akordioan soldata-arrakalarekin amaitu ondoren, oraingo akordioak KPI+%1,3 jaso baitu, %2,3ko gutxineko soruarekin, honela, 2021an zarautzko garbitzaileek, denak emakumeak, 24.216,9€ko urteko soldata izango dute. Hau da ehundaka udalek hartu beharreko adibidea, garbikuntzako zerbitzua azpikontratatzen baitute 18.000€ko urteko soldatarekin, kale-garbikuntzako gizon azpikontratatuei 23.000€ baino gehiago ordaintzen dietenean. Europako agintariek kontratazio publikoaren inguruan pliegoetan emakume eta gizonen arteko berdintasun neurriak sartzea bultzatzen dute, hauen artean soldata-arrakalerakin amaitzeko neurriak. Hortaz, zeren zain daude gure agintariak gai honetan duten erantzunkizuna eurenganatzeko?
Gauza asko daude hobetzeko gipuzkoako eraikin eta lokaletako gabikuntzako sektorean, baina banku sozialak hiru zutabe nagusi lehenetsi ditu: soldata-arrakalarekin amaitzeko pausuak ematea, sektoreak pairatzen duen partzialitatearen aurka neurriak hartzea eta etorkizunean eman daitezken murrizketen aurkako neurriak hartzea.
Hala ere, badakigu borroka egitea baino ez digutela uzten, borrokatzea, gure lan-baldintzak hobetu eta sektorearen prekarizazioarekin amaitzeko. Kaleak hartzeko unea da, beste behin erakusteko gure lan-baldintzak ez doazela lotuta enpresen onurekin. Funtsezko sektorea gara, eta horregatik merezi ditugu lan-baldintza duinak!
Horregatik guztiagatik, martxoaren 15, 16, 17 eta 18 lau greba egun egingo ditugu. Lau greba egun, patronalari eskatzeko, unea dela hitzetatik ekintzetara pasatzeko, unea dela soldata-arrakalarekin amaitzeko eta negoziazio honi merezi dugun seriotasunez heltzeko!