LABek beste behin salatzen du adin txikiko zentro espezializatu batean langile batek jasan duen erasoa. Gizarte zerbitzuetan lan egiten duten langileek erasoak jasateko arrisku handian dihardute, egiten duten lan motagatik. Eta egia bada ere gure lanbideari hainbat arrisku eragileak atxiki dakizkiola, ezin dugu ezikusiarena egin erasoak prebenitzeko garaian. Egoera honen aurrean LABek kontzientziazio kanpaina bati ekingo dio eta erakundeei konpromisoz jokatzeko eskatzen diegu.
Gaurkoan, tamalez, berriro ere salatu behar dugu langile batek jasan behar izan duen erasoa Gipuzkoako adin txikiko zentro espezializatu batean. Azken urteotan, mota honetako zentroetan, ohikoak bilakatu dira eraso psikologikoak eta fisikoak. Horren adibide oihuak, irainak, mehatxuak, materialen eta altzairuen triskantza, hezurrak haustea, zauri larriak, bortxaketa saiakerak, traumatismoak, hilketa saiakerak,… edo gaurkoan bezala, ukabilkada indartsu batez tinpanoa hautsi diote langile bati.
Zentro honen egoera ez da berria; erasoak etengabe ematen dira egunero. Azken 10 egunetan zazpi langilek utzi behar izan dute lanpostua pairatu behar izan duten egoera jasanezinagatik. Halako batean atzera bueltarik izango ez duen egoera batekin egingo dugu topo, eta orduan salaketak, auhenak eta arrangurak alferrikakoak izango dira.
Zoritxarrez, hamaika arrazoi daude mota honetako erasoak eman daitezen. Zergatien artean, honakoak ditugu: pribatizazioa, lanpostu batzuen betekizuna pertsona bakar bati dagokio, langile gutxi eta langile kopurua ezegokia, erabiltzaile asko daukaten zentroak, zentroetako guneak gaizki diseinatuak daude, kudeaketa egiteko burokrazia eta prebentzio neurri eskasia.
LABek salatu nahi ditu eraso hau zein gizarte zerbitzuetan gertatzen diren eraso guztiak; bide batez, adierazi nahi dugu sindikatuak kontzientziazio kanpaina bati ekingo diola eta erakundeei konpromisoa eskatuko diegula, ahalik eta bizkorren egoera honi ausardiaz ekiteko eta arazoa konpontzeko bilera erronda eskatuz.