Garraiolari bat hil zen larunbatean Oronoz-Mugairin, eta dagoeneko, gutxienez, hamar langile hil dira urtea hasi denetik; horietako bost garraiolariak. Azken lan heriotza salatzeko, elkarretaratze bat egin dugu gaur Iruñean, euskal gehiengo sindikalak deituta, Nafarroako Gobernuko errepideen mantenuaren ardura duen zerbitzuaren egoitzaren aurrean. Hain zuzen ere, N-121-A errepidearen arriskua salatu dugu, bertan gertatu baitzen istripu hilgarria.
Pasa den larunbatean, otsailaren 10ean, N-121-A errepideak bertze langile baten bizia eraman zuen. Lan istripua arratsaldeko 17:23 orduetan gertatu zen N 121-A (Iruñea-Behobia) errepideko 39. kilometroan Zozaia (Oronoz-Mugaire) parean eta Iruneko norabidean. Hilik suertatu den langileak 55 urte zituen eta Almerian bizi zen. Kamioia atseden-gunera ateratzen ari zela zuhaitz batzuen kontra jo zen.
LAB sindikatutik lehenik eta behin gure elkartesuna eta babesa helarazi nahiko genioke lanean ari zela hildako langilearen senitarteko eta ingurukoei. Hau izan da urte hasieratik Nafarroan hil den lehen langilea eta honekin, 10 dira gutxienez urte hasieratik Euskal Herrian hildako langileak.
N-121-A errepidea Nafarroan egunero trafiko handienetakoa duen errepidea da, zenbait autobidek baino gehiago. Egunero 10.000 ibilgailu ibiltzen dira errepide honetan eta horietatik heren bat kamioiak dira. Izugarrizko trafiko bolumena jasaten duen errepidea da, nazioarteko garraioaren ia osotasun guzia hemendik pasatzen delarik. Argi diogu: errepide hau ez dago, inolaz ere prestaturik, egunero pairatzen duen trafiko bolumena jasateko. Eta egoera horreri gehitu beharra zaio azkeneko hilabeteetan, autopistan kamioei kobratzen hasi direnez, bertatik pasatzen diren kamioi kopurua handitu dela eta errepidearen egoeran aunitz sumatzen dire horren ondorioak, geroz eta zulo gehiagorekin eta asfaltoaren egoera kaxkarrarekin.
Tamalez ez da lehenengo aldia langile bat errepide honetan hiltzen dena, denoi heldu zaizkigu istripuak burura. Zoritxarrez zerrenda luzeegia da.
Loteria makabro bat da gaur langile honen bizitza moztu duena, baino edozein momentutan errepide hau erabiltzen ahal duten milaka eta milaka pertsonei tokatu ahal zaiena. Errepide nazional batez ari gara solasean, inondik ere daukan trafikoaren pisua jasateko gaitasunik ez duena duena, batez ere Leitzarandik joateak kamioientzat kostu ekonomiko handiagoa suposatzen duenez N-121-A errepidetik pasatzen joaten direlako. Eta maiatzatikan aintzinerat, zazpi hilabetez guttienez, egoera honek okerrera eginen du, zazpi hilabetez Belate eta Almandozeko tunelak itxiko dituztelako eta Belateko porututikan desbideratuko delakoz trafikoa. Garraiolariek argi utzi dute jada portu zaharretikan baldin bada ere, hemendikan joaten segituko dutela.
Aurreko Nafarroako Gobernuek inoiz ez dute errepide honen egokitzapena beraien lehentasunen artean izan, eta egin duten gauza bakarra egoerari partxeak jartzea izan da, arazoaren erroetara joateko borondaterik ez zegoelako. Baino ez da partxeak jartzeko garaia, irtenbideak bilatzekoa baizik. Errepide honen erabiltzaileak nazkatuta daude.
Aipatutako guztiarengatik LAB sindikatutik Nafarroako Gobernuari behingoz egoera honi soluzioak bilatzen inplikatu dadila eskatzen diogu, tunelak Europako araudirat egokitzeaz gain, berriz ere horrelako idatzirik idatzi behar ez izateko.
Gaiaren inguruan eztabaida ireki eta parte hartzailea zabaltzeko momentua da, jendartearen eskutik eta eragile sozial eta politikoen iritziak kontutan hartuta.