LAB sindikatuak biharko Garoñaren aurkako manifestaziorako deia egin behar zien langileei, baina beste behin ere, aitzakia bidez, gure osasuna, bizitzak eta ingurumena arrisku larrian jarri nahi dituztenak isilarazi nahi izan gaituzte.
Euskal herritarrok bere sasoian Lemoiz itxi genuen. Zentral nuklearren aurkako jendartea da gurea. Urteak daramatzagu Garoña ixteko exijentziarekin. Heldu gara mugara, LABek Santa Maria de Garoña zentral nuklearra desmantelatzea besterik ez du onartuko.
Aurreko guztia bermatzeko, energia bezalako oinarrizko eskubidea dena administrazio publikoek kudeatu beharko lukete. Energiaren gaineko kontrola demokratikoa izan beharko litzateke, langile eta erabiltzaileon parte hartzea bermatuz. Gogoratu behar da urte honen bukaeran faktura garestiena ordainduko dugula, eta dagoeneko herritar gehiegik ezin diote faktura horri aurre egin. Ondorioz, beraien osasun fisiko eta mentala kaltetuko da, neguan berotasunik ez duten gorputzetan hori ezin daitekeelako bermatu.
Arabako mugatik horren hurbil dagoen zentral nuklearra hondakin nuklearrak gordetzeko hilerri bilakatu nahi dute orain. Guztiz onartezina deritzogu. Urte luzeegitan jasan izan dute bertako bizilagunek arrisku hori. Bada ordua zigor hori beraien buru gaineetatik kentzeko. Erradiazio horren ondorioz, bertako bizilagunek ohikoa baino urdail eta birikietako minbizi kasu gehiago izan dituzte, nahikoa da!
Langileok mobilizatzera deitzen zaituztegu, eta debekuen gainetik, igandean “Nuklearrik? Ez eskerrik asko, Garoña itxi orain!” pegata jarrita bozkatzera joatera.